NAZİLLİ BASMA FABRİKASI FIRINI
Dün Facebook sayfamda fabrika fırınının fotoğrafını paylaşmıştım. Herkes fırınındaki Hüseyin Amca'dan bahsetmiş, bari adını yazayım da kayıtlara geçsin istedim. Rahmetlinin adı Hüseyin Sezgin idi. Fabrikadan sağlık sebebiyle tazminatlı çıkış yapıp, Yardım sandığının yanında uzun yıllar manavlık yapan rahmetli Cemal Arıkan'ın kayınpederiydi. Cemal amcanın babası da fabrikada çalışıyordu. Karıştırılmaması için yazıyorum, bir de önce fırında çalışıp sonra fabrika yemekhanesine geçen göçmen Hüseyin Durali amca vardı ki o gayet sakin bir kişiydi.
Hüseyin Sezgin amcanın aksiliği biraz da bizden kaynaklanıyordu. Özellikle Pazar günleri fırının önünde sıcak ekmek almaya gelen çocuklarla doluyordu, ekmek çıkıncaya kadar fırının önü her türlü oyunun oynandığı adeta bayramyeri gibiydi. Orada sırayı korumak, nizamı sağlamak da rahmetliye düşüyordu.
Kanalda, okaliptüs ağacından tahta köprüde, üzerine tünediğimiz şu demirde, yaşadıklarımıza, rahmetli Kemal amcanın sepetli motosikleti ve sonraki kırmızı Voswosunu, fırının uzun bacasındaki leylekleri de ekleyerek yazsak eminim bir kitap olur. Kitabın baş kahramanı da, uzun boylu, vücuduna oranla küçük kafalı, çakmak çakmak bakıp, 50 yıl sonra bile hala yüreğimizi titreten renkli gözleriyle rahmetli Hüseyin amca olurdu. Sevgiyle kalın. İlhan Öden
