tag:blogger.com,1999:blog-30440135097829707152024-03-23T06:45:46.512-07:00TÜRKİYE'Yİ ve SÜMERBANK'ı çok seviyorum.ilhan ÖDENhttp://www.blogger.com/profile/15715304481535982907noreply@blogger.comBlogger163125tag:blogger.com,1999:blog-3044013509782970715.post-66597336181150445862024-02-28T07:31:00.000-08:002024-02-28T07:32:36.401-08:00KABUL EDİLEN YENİ BİR TEZ ve TEŞEKKÜR.<p><i> <span face=""Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif" style="background-color: white; color: #050505; font-size: 15px; white-space-collapse: preserve;">Çalışmalarımızın araştırmacılar tarafından değerlendirilmesi, onlardan gururlandıran sözler içeren, güzel mesajlar almak. </span></i><i style="color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; white-space-collapse: preserve;">Büyük mutluluk. Tebrikler <span style="font-family: inherit;"><a class="x1i10hfl xjbqb8w x1ejq31n xd10rxx x1sy0etr x17r0tee x972fbf xcfux6l x1qhh985 xm0m39n x9f619 x1ypdohk xt0psk2 xe8uvvx xdj266r x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r xexx8yu x4uap5 x18d9i69 xkhd6sd x16tdsg8 x1hl2dhg xggy1nq x1a2a7pz xt0b8zv x1fey0fg xo1l8bm" href="https://www.facebook.com/solen.kumru?__cft__[0]=AZUBZCXvaUFw-x_gGpYD0UEmwB0wMuW1nOoHnr9dcWlKLbADwsQkW2OXsY0W67Gap_IXN1GX-o1HjFaiVDNvqGpSAWRViUXMXk2sphoqSPTi1ypMov0XKG6udNwtnc5QYqc&__tn__=-]K-R" role="link" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; border-style: none; border-width: 0px; box-sizing: border-box; cursor: pointer; display: inline; font-family: inherit; list-style: none; margin: 0px; outline: none; padding: 0px; text-align: inherit; text-decoration-line: none; touch-action: manipulation;" tabindex="0"><span class="xt0psk2" style="display: inline; font-family: inherit;">Şölen Kumru</span></a></span>.</i></p><p><span face=""Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif" style="white-space-collapse: preserve;"><i style="color: #050505; font-size: 15px;">
</i><b><span style="color: red; font-size: x-small;">Teze ulaşmak için aşağıdaki bağlantıya tıklaya bilirsiniz.</span></b><i style="color: #050505; font-size: 15px;">
</i><a href="https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp" style="color: #050505; font-size: 15px; font-style: italic;">https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp</a><i style="color: #050505; font-size: 15px;">
</i></span></p><div dir="auto" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; white-space-collapse: preserve;"><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvqsuxfwqXgX4TnXCF8kVfy8qMeL4bffYhmuYCIK2gEET-NW-VDvLi3XfKmXja9iF1HG91YUcIFB_hP6r3_uANvM3uGVWVw71G9RbbTw6et2aPunRHIZpGYa3Kh6k0no-inLut33WeG0M19QAxEelDqQDksne__z52HXAJF7-6dPhy2DsOcOjEYzYU7GI/s1600/WhatsApp%20G%C3%B6rsel%202024-02-28%20saat%2017.35.25_24c3efe4.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1199" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvqsuxfwqXgX4TnXCF8kVfy8qMeL4bffYhmuYCIK2gEET-NW-VDvLi3XfKmXja9iF1HG91YUcIFB_hP6r3_uANvM3uGVWVw71G9RbbTw6et2aPunRHIZpGYa3Kh6k0no-inLut33WeG0M19QAxEelDqQDksne__z52HXAJF7-6dPhy2DsOcOjEYzYU7GI/w480-h640/WhatsApp%20G%C3%B6rsel%202024-02-28%20saat%2017.35.25_24c3efe4.jpg" width="480" /></a></div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAi7B7F1MXHLIl1A7krtZbxy4jT7BkMDhpldP-Lb-z9L4OxpOi18OL7TAEBM_VelRPwxRTcKd4ob1v2ua7wwEWiNMNTVe8Ku0MFICecAdjqTdI16ac0i4QUF4mqBrcstbvUqVM_y8iPRY0rV_nBmxNpzsQY3z6QSW08xdnza1o0dAeiskPx_jW4NGQMCc/s1361/k2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="890" data-original-width="1361" height="418" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAi7B7F1MXHLIl1A7krtZbxy4jT7BkMDhpldP-Lb-z9L4OxpOi18OL7TAEBM_VelRPwxRTcKd4ob1v2ua7wwEWiNMNTVe8Ku0MFICecAdjqTdI16ac0i4QUF4mqBrcstbvUqVM_y8iPRY0rV_nBmxNpzsQY3z6QSW08xdnza1o0dAeiskPx_jW4NGQMCc/w640-h418/k2.jpg" width="640" /></a></div><br />ilhan ÖDENhttp://www.blogger.com/profile/15715304481535982907noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3044013509782970715.post-67090421413783069552024-02-13T16:46:00.000-08:002024-02-13T17:03:15.395-08:00GURUR VEREN,GÜZEL ŞEYLER...<p></p><div style="text-align: justify;"><i><span face=""Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif" style="background-color: white; font-size: 15px;">Bugün çok sevindiğim bir haber aldım. Doktora tezine yardımcı olduğum Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesinden </span><span face=""Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif" style="background-color: white; font-size: 15px;"><a class="x1i10hfl xjbqb8w x1ejq31n xd10rxx x1sy0etr x17r0tee x972fbf xcfux6l x1qhh985 xm0m39n x9f619 x1ypdohk xt0psk2 xe8uvvx xdj266r x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r xexx8yu x4uap5 x18d9i69 xkhd6sd x16tdsg8 x1hl2dhg xggy1nq x1a2a7pz xt0b8zv xzsf02u x1s688f" href="https://www.facebook.com/senol.sirma?__cft__[0]=AZUL-7pa1J78CTsVVcJ5H4zfYdijha8fgiA_NvKJrxEdjtCu9glXQq9GgJPnXzep_s30RW6UAVtzM64CrxTkO5Px9R_ezt-_NIIJ6yfNH4UFMOXoyyIbWo3yCyLGK_ufeno&__tn__=-]K*F" role="link" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; background-color: transparent; border-style: none; border-width: 0px; box-sizing: border-box; cursor: pointer; display: inline; font-family: inherit; font-weight: 600; list-style: none; margin: 0px; outline: none; padding: 0px; text-align: inherit; text-decoration-line: none; touch-action: manipulation;" tabindex="0"><span class="xt0psk2" style="display: inline; font-family: inherit;">Şenol Sırma</span></a></span><span face=""Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif" style="background-color: white; font-size: 15px;"> kardeşim, 5 Şubat 2024 tarihinde tezini başarıyla savunup tamamlamış. Bu Hasan Doğan ve </span><span face=""Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif" style="background-color: white; font-size: 15px;"><a class="x1i10hfl xjbqb8w x1ejq31n xd10rxx x1sy0etr x17r0tee x972fbf xcfux6l x1qhh985 xm0m39n x9f619 x1ypdohk xt0psk2 xe8uvvx xdj266r x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r xexx8yu x4uap5 x18d9i69 xkhd6sd x16tdsg8 x1hl2dhg xggy1nq x1a2a7pz xt0b8zv xzsf02u x1s688f" href="https://www.facebook.com/busra.bigat?__cft__[0]=AZUL-7pa1J78CTsVVcJ5H4zfYdijha8fgiA_NvKJrxEdjtCu9glXQq9GgJPnXzep_s30RW6UAVtzM64CrxTkO5Px9R_ezt-_NIIJ6yfNH4UFMOXoyyIbWo3yCyLGK_ufeno&__tn__=-]K*F" role="link" style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; background-color: transparent; border-style: none; border-width: 0px; box-sizing: border-box; cursor: pointer; display: inline; font-family: inherit; font-weight: 600; list-style: none; margin: 0px; outline: none; padding: 0px; text-align: inherit; text-decoration-line: none; touch-action: manipulation;" tabindex="0"><span class="xt0psk2" style="display: inline; font-family: inherit;">Büşra Bigat Akça</span></a></span></i><span face=""Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif" style="background-color: white; font-size: 15px;"><i>'dan sonra yardımcı olduğum üçüncü doktora tezi oluyor. Hepsi de son derece emek verilen, titiz çalışmalardı. Arada kısmen yardımcı olduğum daha üst ve alt seviyede çok sayıda arkadaş var ama Büşra ve Şenol'un bende özel yerleri var. Onların gayretli çalışmalarına ben de aynı gayretle destek olmaya çalıştım. Bazen gecenin geç saatlerinde, bazen gün ortasında yazışarak konuşarak, belge paylaşarak ve sorularına cevap vererek elimden geldiğince, tezlerinin olabilecek en kapsamlı şekilde olması için gayret ettim...</i></span></div><span face=""Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif" style="background-color: white; color: #050505; font-size: 15px;"><br /></span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAaONfhW9-1DMIbHEk_hIq8oiB1ple7kwJAehsDrechUDfXKDru_WXRRBqGSYGqcDrz87c5zLRK5nt6wGIQojI0q1izAv0BIcxvpg0ZtUzXlkshGpIo8Co_lkWeuj67ZHXIgzPpEfozeW4WNyAQltqilZXfciem5L-cTphbE3aca9FeV9PIVshwj6vVUs/s904/TEZ.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="547" data-original-width="904" height="389" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAaONfhW9-1DMIbHEk_hIq8oiB1ple7kwJAehsDrechUDfXKDru_WXRRBqGSYGqcDrz87c5zLRK5nt6wGIQojI0q1izAv0BIcxvpg0ZtUzXlkshGpIo8Co_lkWeuj67ZHXIgzPpEfozeW4WNyAQltqilZXfciem5L-cTphbE3aca9FeV9PIVshwj6vVUs/w640-h389/TEZ.jpg" width="640" /></a></div><br /><p></p><i><div style="text-align: justify;"><i><span face=""Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif" style="background-color: white;"><span style="font-size: 15px;">Emeklerinin karşılığını aldıklarını görmek beni çok mutlu etti ve gururlandırdı. Bir Sümerbank çocuğu ve çalışanı olarak ,Sümerbank'a olan vefa borcumu ödemek bakımından bundan daha gurur verici ne olabilir ki? Tebrikler, Şenol Sırma. Allah yolunu açık, başarılarını daim etsin.</span></span></i></div><div style="text-align: justify;"><i style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px;"><br /></i></div></i><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0K7LTVw2FaDj-lXAx8Kl2HLfwQFkxypXvm_AZClA008mRpBFqVAcwxvfF8G0F7d_dYIwgLhyphenhyphenGjHqSEyI0gt3SoY3wJsy410y0Bx5c02-FddgdmVPJYjDm-f_OUAPt42pYmaCnHFyFk6F1WpGykZkJKmlNSVx8cOKdULaeLkxk2Kze8ywQyokTh3ebINo/s1470/b%C3%BC%C5%9Fra2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="599" data-original-width="1470" height="260" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0K7LTVw2FaDj-lXAx8Kl2HLfwQFkxypXvm_AZClA008mRpBFqVAcwxvfF8G0F7d_dYIwgLhyphenhyphenGjHqSEyI0gt3SoY3wJsy410y0Bx5c02-FddgdmVPJYjDm-f_OUAPt42pYmaCnHFyFk6F1WpGykZkJKmlNSVx8cOKdULaeLkxk2Kze8ywQyokTh3ebINo/w640-h260/b%C3%BC%C5%9Fra2.jpg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><i>Bu da Büşra Bigat Akça'nın kitap haline getirdiği doktora tezi ve kitap içinde bana dair yazdığı güzel şeyler. İhtiyaç duydukları her zaman ve her konuda elimden geldiği ölçüde yardıma hazırım. Allah onun da yolunu açık, başarılarını daim etsin. </i></div><br />ilhan ÖDENhttp://www.blogger.com/profile/15715304481535982907noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3044013509782970715.post-42286429694201866662024-01-15T14:17:00.000-08:002024-01-15T14:22:12.941-08:00SÜMERPARK'ta yaşam izleri. <p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-t1PCkszrmMkpm4-0EE1s2fMNuxqmUa4YLomCDxP_LtdMc3OipdcN6pijljIvf-b5X_LePiyh0V4CKeMWMuW_PqxBgpyGNfbZchVbRuj_rQjq-FK3cuSDrF_liURDc3OuBBSC6F93KqogPWw_2cVC-Sq37FRpHkD_Y0nA-MZNJFUR7KDm-IZ4QS3X7SA/s862/407714_331347656885701_2731345_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="576" data-original-width="862" height="429" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-t1PCkszrmMkpm4-0EE1s2fMNuxqmUa4YLomCDxP_LtdMc3OipdcN6pijljIvf-b5X_LePiyh0V4CKeMWMuW_PqxBgpyGNfbZchVbRuj_rQjq-FK3cuSDrF_liURDc3OuBBSC6F93KqogPWw_2cVC-Sq37FRpHkD_Y0nA-MZNJFUR7KDm-IZ4QS3X7SA/w640-h429/407714_331347656885701_2731345_n.jpg" width="640" /></a></div><div dir="auto" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; white-space-collapse: preserve;"><br /></div><div dir="auto" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; white-space-collapse: preserve;"><i>Sümerpark'ta önceki yaşamlardan kalan izleri başkaları fark etmeye bilir. İlk bakışta anlamsız gibi görünen bu lastik çember kalıntısı, hangi Sümerbank çocuğun televizyonda izlediği "Beyaz Gölge " dizisinin etkisinde kalarak ağaca çaktığı basketbol potasıydı </i><i style="background-color: transparent;">kim bilir.</i><i> Biz de yaptık benzer şeyleri...</i></div><div dir="auto" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; white-space-collapse: preserve;"><i><span style="color: #050505; font-family: Segoe UI Historic, Segoe UI, Helvetica, Arial, sans-serif;">Etrafta lojmanlardan bir şey kalmamış ama o yıllar sonra hala Sümerbank çocuklarının atacakları topları beklemeye devam ediyor. Bir dolaşsak buna benzer başka ne izler görür duygulanırız... </span></i></div><div dir="auto" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; white-space-collapse: preserve;"><i><span style="color: #050505; font-family: Segoe UI Historic, Segoe UI, Helvetica, Arial, sans-serif;">Kim bilir ? <b>İlhan Öden.</b></span></i></div><p></p><p><br /> </p>ilhan ÖDENhttp://www.blogger.com/profile/15715304481535982907noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3044013509782970715.post-3983955273987687912023-12-19T12:03:00.000-08:002023-12-19T14:41:39.135-08:00"PAMUK" Nazilli en önemli tarım ürününü kaybetti.<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dyyM3NtD6QYOAQ5Oql0a7sGxMD8_tkk3UYZDBYo8bpmvn1FnOwoT2O2d368kdKmrLTszLL-lvSOIn32tJitBA' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><p></p><div dir="auto" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; text-align: justify;"><i>Pamuk üretici kadar çalışan işçi (Amele) kesimine de diğer ürünlere göre çok kazandıran bir üründü. Sabahın alaca karanlığında traktörler özellikle Aşağı Nazilli’de sokak sokak dolaşır evlerden amale toplardı. Traktör kasalarında taşınan yüzlerce <span style="font-family: inherit;"></span>kadın,genç kız önce pamuk çapasına (birkaç kez) sonra erkekler pamuk sulamaya, nihayetinde de pamuk toplamak için Nazilli ovasına dağılınırdı. Sabah giderken seslerini duyup gece karanlığında göremediğimiz traktör kasasıyla ovaya giden bayanları öğleden sonra ovadan dönerken görürdük. Aşağı Nazilli kahveleri önünden sıra sıra geçen traktörler sabah evlerinden aldıkları ameleleri evlerine geri bırakarak şehrin içinde kaybolurlardı.</i></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div dir="auto" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; text-align: justify;"><i>Ameleleri toplayıp işe götüren, üreticiyle, çalışanlar arasında organizasyonu sağlayan “Enar” denilen amelebaşları bir haftalık çalışma ücretlerini üreticilerden alır, Perşembe günleri çalışanlara dağıtırdı. Amelesi çok ve çalışkan Enar’lar el üstünde tutulurdu.</i></div><div dir="auto" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYXthHvTm5YAdFvdhyXw-HSqxV73dIUU1fjMTfvfvh-zNflIxZmTWqBbr9-1bMQigJKg6Fpq7LHmpFrEsJ_xJaadtx3JvofQz6nPeO4KQkyeLd9xgoTLDsewHMliL4VAqhU6Dpp_Q7FSTCyfjM4rHd4ypDnq8vyuRhBc-sPMmgJAaNFbgtbZrOHi1P9FA/s738/320002967_953223916062814_760008436976742797_n.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="495" data-original-width="738" height="215" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYXthHvTm5YAdFvdhyXw-HSqxV73dIUU1fjMTfvfvh-zNflIxZmTWqBbr9-1bMQigJKg6Fpq7LHmpFrEsJ_xJaadtx3JvofQz6nPeO4KQkyeLd9xgoTLDsewHMliL4VAqhU6Dpp_Q7FSTCyfjM4rHd4ypDnq8vyuRhBc-sPMmgJAaNFbgtbZrOHi1P9FA/s320/320002967_953223916062814_760008436976742797_n.jpg" width="320" /></a></div></div><div dir="auto" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; text-align: justify;"><i>Pamuk hasadı sırasında kasaları tepeleme pamuk yüklü traktörler ya önceden avans aldıkları tüccarların depolarına ya da Nazilli Basma fabrikasına giderdi. O zamanlar fabrika önünde traktör kuyrukları oluşurdu. Bazı durumu iyi olan üreticiler kendi depolarında pamuklarını saklar, fiyatların yükselmesini bekler istedikleri seviyeye gelince satarlardı.</i></div><div dir="auto" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; text-align: justify;"><i>Çiftçiler pamuktan kazandıkları paralarla, borçlarını öder, traktörlerini yeniler, çocuklarını evlendirirler, yıllık ihtiyaçlarını karşılarlardı. Amele olarak çalışan genç kızlar kazandıklarıyla çeyizlerinin eksiklerini tamamlar, giyim kuşam alırlar ya da paralarının yettiği kadar altın, bilezik gibi şeylerle birikim yaparlardı.</i></div><div dir="auto" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFrXnStp_Nh-0wKe_92KxInYQ8mJNsAVHJbuQBFVPxrsLeVF7O7-nLI27BKel45Gm3d9rwe1ge32r_CLmwrIuw_3fhNbYVQ4NZVC9yjwNJCS9F10Npz5WdbxzCaQCSKxlt8vPvkuHDRbGNxKFAcu8E5pRhi5SY4vPX7nB-vUBLMK5ZckFeYb0qBxHJFnc/s684/pamuk.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="412" data-original-width="684" height="193" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFrXnStp_Nh-0wKe_92KxInYQ8mJNsAVHJbuQBFVPxrsLeVF7O7-nLI27BKel45Gm3d9rwe1ge32r_CLmwrIuw_3fhNbYVQ4NZVC9yjwNJCS9F10Npz5WdbxzCaQCSKxlt8vPvkuHDRbGNxKFAcu8E5pRhi5SY4vPX7nB-vUBLMK5ZckFeYb0qBxHJFnc/s320/pamuk.jpeg" width="320" /></a></div></div><div dir="auto" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; text-align: justify;"><i>Pamukçuluk bir sektördü, eken de, toplayan da, alan da, satan da, kazanıyordu, Devletin en önemli ihracat kalemlerinden biriydi. Kısacası herkese kazandıran, üstelik her coğrafyada yetişmeyen Nazilli’ye simge olmuş özel bir ürünü göz göre göre kaybettik. Yazık oldu.</i> <b>İlhan Öden</b></div></div><p><br /></p>ilhan ÖDENhttp://www.blogger.com/profile/15715304481535982907noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3044013509782970715.post-73670074864129414592023-12-19T10:48:00.000-08:002023-12-19T12:29:42.293-08:00FABRİKALARI KAPATAN İŞTE BU ZİHNİYET!<p></p><div style="text-align: justify;"><span face=""Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif" style="background-color: white; color: #050505; font-size: 15px; text-align: start; white-space-collapse: preserve;"><i>Makinaların "1 dakika durmasının hesabına" hassasiyet gösteriyor da yüze yakın devlet fabrikasının kapatılmasına sessiz kalıyor.</i></span></div><span face=""Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif" style="background-color: white; color: #050505; font-size: 15px; white-space-collapse: preserve;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_dqRYP4bIXo5PtbnF_2CwLoEWyY_FOPPb3NRhO9IeTGFEDs6RAT33HLqt5pv1seBLmRdNV2rNamNpoBym2Do0LcpQHJ252NyI1RpLI-KmgoxaFUOn2UFhU0KOavSMOebonvR2kEQ-OS0XrVrm50glu710YZCnb758XJdXUYdyKhEDyMDERb09xhmW-Jw/s1062/Ads%C4%B1z.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="716" data-original-width="1062" height="369" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_dqRYP4bIXo5PtbnF_2CwLoEWyY_FOPPb3NRhO9IeTGFEDs6RAT33HLqt5pv1seBLmRdNV2rNamNpoBym2Do0LcpQHJ252NyI1RpLI-KmgoxaFUOn2UFhU0KOavSMOebonvR2kEQ-OS0XrVrm50glu710YZCnb758XJdXUYdyKhEDyMDERb09xhmW-Jw/w547-h369/Ads%C4%B1z.jpg" width="547" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><div dir="auto" style="background-color: #f0f2f5; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; text-align: justify; white-space-collapse: collapse;"><i>Fabrika kapanırken çalışanların %80'i emekliliğine az kalmış çalışanlardı. Biz emekli olduk, olamayan arkadaşlarda başka Sümerbank fabrikalarına gidip emekli oldular. 1985 yılında en son işe girenler de başka devlet kurumlarından emekli oldular. </i></div><div dir="auto" style="background-color: #f0f2f5; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; text-align: justify; white-space-collapse: collapse;"><i>Kısacası çalışanlar fabrikaların kapatılmasından en az zarar görenler oldukları halde, fabrikaların kapatılmasına en çok isyan edenler yine Sümerbank çalışanları. </i></div><div dir="auto" style="background-color: #f0f2f5; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; text-align: justify; white-space-collapse: collapse;"><i>Asıl zararı bu fabrikaların şehirlere soktuğu ekonomik gelirden pay alan küçük esnaflar ve yerel halk gördü ama en çok isyan etmesi gerekenler bakın neler söylüyor. </i></div><div dir="auto" style="background-color: #f0f2f5; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; text-align: justify; white-space-collapse: collapse;"><i>Bugün fabrikalar çalışıyor olsaydı biz çalışmayacaktık. Sizin çocuklarınız çalışacak, sizin çocuklarınız iş yeri açıp ekmeğini kazanacaklardı... Cehalet bu işte... <b>İlhan Öden</b></i></div></div></span><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div dir="auto" style="background-color: #f0f2f5; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; text-align: justify;"><br /></div></div>ilhan ÖDENhttp://www.blogger.com/profile/15715304481535982907noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3044013509782970715.post-7727051851919485652023-12-04T11:19:00.000-08:002023-12-04T15:56:07.035-08:00SÜMERBANK'LILARA SÜMERPARK'TA YER YOK!<div class="xdj266r x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs x126k92a" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0px; overflow-wrap: break-word; white-space-collapse: preserve;"><div dir="auto" style="font-family: inherit; text-align: justify;"><div style="text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; font-style: italic; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibXirrQkMSI1y9pqSPDNuoHrUsfLy9syJseFvnLSAR7nEp8lVhblTbO-CP7YTo8WdltH-isujl9SLyrpnwhQeZrmakqNjRz4TU3cP_oOv9WyZnMBOaCzLmYRPEyweLapD6GkTqId7tZ8LQbqrNvXTnSUbYk_S4KJ_p3TJATfSZLwBhpu8kkixNCDITsDA/s1384/398353954_1026755355035056_2134189196245102263_n.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1384" data-original-width="951" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibXirrQkMSI1y9pqSPDNuoHrUsfLy9syJseFvnLSAR7nEp8lVhblTbO-CP7YTo8WdltH-isujl9SLyrpnwhQeZrmakqNjRz4TU3cP_oOv9WyZnMBOaCzLmYRPEyweLapD6GkTqId7tZ8LQbqrNvXTnSUbYk_S4KJ_p3TJATfSZLwBhpu8kkixNCDITsDA/s320/398353954_1026755355035056_2134189196245102263_n.jpg" width="220" /></a></div><b><div style="text-align: center;"><b style="font-family: inherit;">SÜMERBANK'LILAR İSTİYOR YAPIN BAKALIM!</b></div></b><i>Biliyorsunuz yaklaşık 4 yıl önce Nazilli Sümerbanklılar derneğini kurmuştuk. Büyük umutlarla, çıktığımız yolda bizi yalnız bırakmayacaklarını umduğumuz yerel yönetim iktidarını elinde tutan belediyelere, bu partilerin seçilmiş milletvekillerine, siyasi partilerin Nazilli ilçe yönetimlerine ve üniversiteye, planladığımız projelerimizi gerçekleştirebileceğimiz bir bina için defalarca müracaatta bulunduk. Bunun için Aydın vali yardımcısından randevu alarak gidip projelerimizi </i><span style="font-family: inherit; font-style: italic;"><a style="color: #385898; cursor: pointer; font-family: inherit;" tabindex="-1"></a></span><i>anlatıp yardım istedik. Kiminle görüştüysek hepsi çalışmalarımızı takdirle karşıladıklarını belirtip desteklediklerini beyan ettiler... Maalesef biz yanlarından ayrıldıktan sonra verilen sözlerin hiç biri tutulmadı. </i></div><div dir="auto" style="font-family: inherit; text-align: justify;"><i>O zamanlar dernek başkanlığım devam ettiği, yukarıda saydığım makamlardan beklentilerimiz henüz tükenmediği ve derneğimize zarar gelmemesi için sustum. Bazı başka nedenler ve güvendiğim makamlardan umduğum desteği bulamadığım için geçen yıl Mart ayında derneğimiz olağan genel kurulunda aday olmayarak başkanlıktan ayrıldım. Yeni yönetimde de görev almadım. </i></div><div dir="auto" style="font-family: inherit; text-align: justify;"><i>Artık düşüncelerimi rahatça yazabilirim.</i></div><div dir="auto" style="font-family: inherit; text-align: justify;"><i>Yola çıkarken hedefimiz Nazilli'nin en aktif derneği olmaktı. Maalesef yaklaşık 200 dönüm Sümerbank arazisine 1 lira ödemeden sahip olan belediyeler, Sümerbank'lıların kullanımı için 100 metre kare yeri bize çok gördüler. </i></div><div dir="auto" style="font-family: inherit; text-align: justify;"><i>Birkaç gün önce arkadaşlarla Sümer Park'a gittik. Dolaşırken gördüklerim bu yazıyı yazmama neden oldu.</i></div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; white-space-collapse: preserve;"><div dir="auto" style="font-family: inherit; text-align: justify;"><i>SÜMER Park'ta </i></div><div dir="auto" style="font-family: inherit; text-align: justify;"><i>Lunaparka yer var,</i></div><div dir="auto" style="font-family: inherit; text-align: justify;"><i>Mehter takımına yer var.</i></div><div dir="auto" style="font-family: inherit; text-align: justify;"><i>Başka derneklere yer var.</i></div><div dir="auto" style="font-family: inherit; text-align: justify;"><i>Nazilli Bisiklet gönüllülerine yer var...</i></div><div dir="auto" style="font-family: inherit; text-align: justify;"><i>Özel okullara yer var... </i></div><div dir="auto" style="font-family: inherit; text-align: justify;"><i>Hatta, hayvanlara, balıklara, ördeklere yer var.</i></div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; white-space-collapse: preserve;"><div dir="auto" style="font-family: inherit; text-align: justify;"><i> <b>SÜMERBANKLILARA YER YOK !</b></i></div><div dir="auto" style="font-family: inherit; text-align: justify;"><i>Orası bizim doğduğumuz topraklar, her köşesinde anılarımız var. Her taşını, her ağacını gördüğümüzde eski bir dostumuzu görmüş gibi duygulandığımız bizim için adeta "Kutsal topraklar" herkesten çok orada olmaya bizim hakkımız var. </i></div><div dir="auto" style="font-family: inherit; text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhS3ZVmQCwlR7JefXInpediL5Psls2OvK5_c1le6dZuUs8u5zNTXVPQN9ormUvlrA-UlvLzgU82qNBMPdQQILQ7V-w56xdRG9kw9RNLii13jkYWi7At8xl5Kj1ag4TWWUp8xuvHZV-l4VCZsc7ZPdD08smi6pqoopKel4JCKDRM9FAEG-izzqaYgoegr1g/s1062/Ads%C4%B1z2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="744" data-original-width="1062" height="224" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhS3ZVmQCwlR7JefXInpediL5Psls2OvK5_c1le6dZuUs8u5zNTXVPQN9ormUvlrA-UlvLzgU82qNBMPdQQILQ7V-w56xdRG9kw9RNLii13jkYWi7At8xl5Kj1ag4TWWUp8xuvHZV-l4VCZsc7ZPdD08smi6pqoopKel4JCKDRM9FAEG-izzqaYgoegr1g/s320/Ads%C4%B1z2.jpg" width="320" /></a></div></div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; white-space-collapse: preserve;"><div dir="auto" style="font-family: inherit; text-align: justify;"><i>Biz orada herkesin izin almadan ziyaret edebileceği minik bir <b>Sümerbank müzesi </b>kuracağız.</i></div><div dir="auto" style="font-family: inherit; text-align: justify;"><i>Biz orada hala araştırmacıların, üniversite ve lise öğrencilerini yoğun ilgisini çeken Nazilli Sümerbank konusunda bilgilerimizi, fotoğraf ve belgelerimizi koruyacağımız bir arşiv oluşturacağız.</i></div><div dir="auto" style="font-family: inherit; text-align: justify;"><i>Yolu düşen Sümerbank çalışanlarını, ailelerini, çocuklarını ağırlayıp ikram da bulunacağız. </i></div><div dir="auto" style="font-family: inherit; text-align: justify;"><i>Önemli günlerde Sümerbank'la ilgili etkinlikler düzenleyeceğiz.</i></div><div dir="auto" style="font-family: inherit; text-align: justify;"><i><b>Hepsinden önemlisi orada tekrar Sümerbank bayrağını dalgalandıracağız. </b></i></div><div dir="auto" style="font-family: inherit; text-align: justify;"><i>Kimse bizi küçük görmesin! Bu sayfalar hala Sümerbank'ı seven ve özleyen Türkiye ve Nazilli gündeminden düşürmeyen, Atatürk'ün emanetine sahip çıkmanızı bekleyen 15.000 takipçisiyle pek çok şeyi değiştirebilecek potansiyele sahip. Şimdiye kadar siyasi konularda pek taraf olmadık. Fabrika kapatılalı 22 yıl oldu. Sabırla bekledik ama hiç bir olumlu adım atılmadı. </i></div><div dir="auto" style="font-family: inherit; text-align: justify;"><i>Üç ay sonra yerel seçimler var, partilerin birbirinden pek farkının kalmadığı bu günlerde artık birilerinin <b>"yanımızda olduklarını fiilen göstermelerini" </b>bekliyoruz.</i></div><div dir="auto" style="font-family: inherit; text-align: justify;"><i>Konuşma zamanı geçti... </i><b><i>ilhan Öden</i></b></div></div>ilhan ÖDENhttp://www.blogger.com/profile/15715304481535982907noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3044013509782970715.post-31335355178602617422023-11-18T04:45:00.000-08:002023-11-18T14:19:42.427-08:00<p><b> <span face=""Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif" style="background-color: white; color: #050505; font-size: 15px; white-space-collapse: preserve;">TALAŞ SOBALARI</span></b></p><div dir="auto" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; text-align: justify; white-space-collapse: preserve;"><i>Nazilli Sümerbank, lojmanlarında oturan çalışanlarına kışın yakacakları, tahta parçası ve talaşlarını bile verirdi. Talaş ve tahta parçaları fabrikanın ağaç işlenen Mekikhane, masurahane ve marangozhane gibi atölyelerinden gelirdi. Düşünün yaklaşık 450 lojmana bir kış boyunca yetecek kadar talaş ve çıkıntı tahta çıkarıp, muazzam üretim yapan atölyeler. Bu atölyeler sadece Nazilli fabrikasının değil, Türkiye’deki diğer Sümerbank fabrikalarının ve hatta bazı özel <span style="font-family: inherit;"><a style="color: #385898; cursor: pointer; font-family: inherit;" tabindex="-1"></a></span>tekstil firmalarının mekik, masura, vurucu kol ve diğer ağaç aksamının üretimini yapıyordu... </i></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkrT-TVjXQpOy8q-QInEafEih2qImR9DV7X4wtiMKeMF6pTKeRcBHbTsuje1Ya272qvM8b2cDXmZ0O_jCHGw0C1eTkAJGk74Y7sBMuFuQG7uczBU6Xppxf-GimgnmQkcZzBntEaOk09WnUTCWUvDsiHBYnpQL5y5SqxuXGofAM-ZLC8MvkbwQkSL50f9Y/s960/Gorsel-00_Soba-Alternatif_Sukur-Kavusturana_Akbaba_no-80_1963-02-07-440x700.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="622" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkrT-TVjXQpOy8q-QInEafEih2qImR9DV7X4wtiMKeMF6pTKeRcBHbTsuje1Ya272qvM8b2cDXmZ0O_jCHGw0C1eTkAJGk74Y7sBMuFuQG7uczBU6Xppxf-GimgnmQkcZzBntEaOk09WnUTCWUvDsiHBYnpQL5y5SqxuXGofAM-ZLC8MvkbwQkSL50f9Y/s320/Gorsel-00_Soba-Alternatif_Sukur-Kavusturana_Akbaba_no-80_1963-02-07-440x700.jpg" width="207" /></a></div><div dir="auto" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; text-align: justify; white-space-collapse: preserve;"><i>Kış ayları yaklaşınca fabrikanın marş motoru olmadığı için önden Z harfine benzer demir manivela sokulup çevrilerek çalışan kahverengi kamyonuna dağ gibi yüksek talaş çuvalları yüklenir, sıra ile ayrım yapılmaksızın her lojmana eşit miktarda dağıtılırdı. </i><i>Herkes çuvallarını lojmanlarının bitişiklerine yaptıkları odunluklarına boşaltır, çuvalları teslim eder, dağıtım herkes alıncaya kadar devam ederdi. Tahta parçası almak isteyenlerde isimlerini yazdırır, hatalı üretilen ya da üretim sırasında kırılıp işe yaramaz hale gelen masura, takoz gibi çıkıntılar çuvallara doldurulmuş olarak gelirdi. Biz Sümerbank çocukları özellikle bu çuvalların gelmesini dört gözle beklerdik. Çuvallardan çıkanlarla kendimize, masuralardan tabanca, takozlardan, tren, araba gibi oyuncaklar yapardık...</i></div><div dir="auto" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; text-align: justify; white-space-collapse: preserve;"><i>Odunluklarımız tepeleme yakacakla dolardı. Lojmanlar küçük odalardan oluştuğundan, hemen herkes talaş sobası kullanırdı. Talaş sobaları ince sacdan yapılmış, üzerinde tamamen açılabilen kapağı, önünde sürgülü küçük bir deliği olan basit sobalardı. Üst kapak açılır önceden hazırlanmış talaş kovası sobaya yerleştirilir, kapak kapatılırdı. Öndeki küçük "Sürgülü kapak" sobanın kontrol merkezi olup yanma hızını ayarlamak bakımından çok önemliydi.</i></div><div dir="auto" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; text-align: justify; white-space-collapse: preserve;"><i><br /></i></div><div dir="auto" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; text-align: justify; white-space-collapse: preserve;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhftipcg6___oAZL0wqth9rcJRN5KWCBUgvI64Qv46G03wJmsZSvmtTKgs7ni8UyKvV78ZDz20YE4QDlQGbNalr3D1wx5jfk7Kla5Xi76Okt0xbYDpNn_A7p55tOiGC0jSEmk6mppBjRBu_obf3DNSVcaYGtwnv6_LKOKKl8KbYBsyqeiBMoMvpctH1zX4/s849/Ads%C4%B1z.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="616" data-original-width="849" height="232" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhftipcg6___oAZL0wqth9rcJRN5KWCBUgvI64Qv46G03wJmsZSvmtTKgs7ni8UyKvV78ZDz20YE4QDlQGbNalr3D1wx5jfk7Kla5Xi76Okt0xbYDpNn_A7p55tOiGC0jSEmk6mppBjRBu_obf3DNSVcaYGtwnv6_LKOKKl8KbYBsyqeiBMoMvpctH1zX4/s320/Ads%C4%B1z.png" width="320" /></a></div><span style="text-align: left;"><i>Herkesin en az 2-3 boş talaş kovası olurdu. Talaş kovası hazırlamak başlı başına bir uzmanlık gerektirirdi. Üstünkörü hazırlanan talaş kovası 5 dakikada yanar biter iyi ısıtmazdı. Önceleri bizim kovaları babam hazırlardı. Ortaokula başlayınca bu görev bana devredildi. Artık kovaları ben basacaktım. "Basmak" fiili öylesine söylenmiş bir kelime değildi. Kovaları hazırlarken ortaya hava deliği için bir boru sokulur etrafına doldurulan talaşlar önce ağır bir tokmakla vurularak sıkıştırılır, kova ortalara kadar gelince üzerine çıkılıp ayakla basılarak sıkıştırıla, sıkıştırıla doluncaya kadar basılırdı. Talaş ne kadar sıkı basılırsa kova o kadar uzun süre dayanırdı. Gevşek basılan kovalardaki talaş erkenden çöker, çökerken de sobanın alt önündeki delikten kıvılcım püskürtürdü. En çok korktuğumuz şey de kıvılcım tehlikesiydi. Sobanın önündeki halıları, kilimleri yakıp yangın çıkarabilirdi. </i></span></div><div dir="auto" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; text-align: justify; white-space-collapse: preserve;"><span style="text-align: left;"><i>Fabrika İtfaiyecileri tarafından her yıl temizlenen lojman bacaları, talaş sobalarının keyfini kat, kat arttırırdı. Ilık havalarda az açılan sürgülü delik ile kalorifer gibi için için yanan talaş sobaları, soğuk havalarda önü açılınca adeta lokomotif gibi "Puf, puf, puf..." sesleriyle gürül gürül yanardı. Sobanın ince sacdan kenarları hafiften kızarırdı. İşte o zaman sıra kestanelere gelirdi. Bıçakla kabuğunu yardığımız kestaneleri üst kapağın tamamını kaplayacak kadar dizer, arada bir sobanın ayrılmaz demirbaşı uzun maşalarla kestaneleri çevirir pişirirdik. Kahvaltıda sobanın, üzerinde ekmek kızartıp tereyağı ve peynirle yemek, Sucuğu çatala batırıp sobanın ön deliğinden biraz içeri sokarak pişirmek ekstra güzelliklerimizdi...
<div style="text-align: justify;"><i>O zamanlar mangaldan, kömür sobasından sızan gazlardan zehirlenmeler, ölümler olurdu. Talaş sobası o bakımdan da özellikle diğer sobalara göre çok daha emniyetliydi...</i></div></i></span></div><div dir="auto" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; text-align: justify; white-space-collapse: preserve;"><i>İşte böyle...</i></div><div dir="auto" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; text-align: justify; white-space-collapse: preserve;"><i>Yazdıklarım özel bir şey değil her Sümerbank çocuğunun bildiği, yaşadığı güzel şeyler... Aslında Sümerbank'ın o kadar çok anlatılacak hikayesi var ki...</i></div><div dir="auto" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; text-align: justify; white-space-collapse: preserve;"><i>Neyse onları da başka zaman yazarım. Muhabbetle kalın... </i></div><div dir="auto" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; text-align: justify; white-space-collapse: preserve;"><i><b>İlhan Öden. 18 Kasım 2023 Nazilli.</b></i></div>ilhan ÖDENhttp://www.blogger.com/profile/15715304481535982907noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3044013509782970715.post-66865604840098316222023-08-31T08:39:00.001-07:002023-08-31T08:43:46.228-07:00Bir Nazilli Basması hikâyesi.<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPjYLUr-6goUUShgkBIoh6p0b06aTepG6opCOKAdUUHFtxwtqQRLl6O6iIbGo_AJBDYzyTApA3aiQjB8sab0_sMuJ-AbfMeVcZHbBFnYz64gE9U-yfGcT6r0lBojXfFleIo0L0x5UWIIedkmVUL1eeHOeBtehr9VxJJCkS2OT5PMCXvrscPFHR9aMTUo8/s904/Adatepe.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="856" data-original-width="904" height="303" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPjYLUr-6goUUShgkBIoh6p0b06aTepG6opCOKAdUUHFtxwtqQRLl6O6iIbGo_AJBDYzyTApA3aiQjB8sab0_sMuJ-AbfMeVcZHbBFnYz64gE9U-yfGcT6r0lBojXfFleIo0L0x5UWIIedkmVUL1eeHOeBtehr9VxJJCkS2OT5PMCXvrscPFHR9aMTUo8/s320/Adatepe.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><p></p><div class="xdj266r x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs x126k92a" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0px; overflow-wrap: break-word; white-space-collapse: preserve;"><div dir="auto" style="font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;"><i> Nazilli pazarına giden köylü, Pazar işlerini tamamladıktan sonra burada oturan kızlarını ziyarete gider, eve döndüğünde karısı kızlarını sorar. Adam iç geçirerek anlatmaya başlar.</i></span></div><div dir="auto" style="font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;"><i><br /></i></span></div><div dir="auto" style="font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;"><i> -Eeee! Hanım, büyük kıza uğradım. Bahçede sebzelerini çapalıyordu. Yağmurlar çok yağar da sebzeler yetişirse, kocası en güllüsünden Nazilli basması alacakmış.</i></span></div></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; text-align: left; white-space-collapse: preserve;"><div dir="auto" style="font-family: inherit;"><i> Sonra küçük kıza uğradım. Kocasıyla birlikte Tuğla ocağında Tuğla döküyorlardı. Yağmur yağmazsa, kocası en güllüsünden Nazilli <span style="font-family: inherit;"><a style="color: #385898; cursor: pointer; font-family: inherit;" tabindex="-1"></a></span>basması alacakmış.<br /></i></div><div dir="auto" style="font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;"><i><br /></i></span></div><div dir="auto" style="font-family: inherit;"><i><span style="font-family: inherit;"> Anlayacağın bizim kızların işi Allaha kalmış. </span><span style="font-family: inherit;">Birisi en güllüsünden Nazilli Basması giyecek ama hangisi bilemiyorum. Kalın sağlıcakla...</span></i></div></div></div>ilhan ÖDENhttp://www.blogger.com/profile/15715304481535982907noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3044013509782970715.post-4206217902449504262023-08-27T16:44:00.006-07:002023-08-27T17:03:59.752-07:00FABRİKA FIRINI ve HÜSEYİN AMCA.<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMpI6jYVfb64SbWwks4juM1AtTMPYS3d4ZgObpId4kyMrSRGvcrkreowpupUWP2FtfJo8CoxCo3ZDA-ZBFLzHg7_DDoYQwjHyDkUoEZDUwFyL_cTEXsjJZHTHH_8UCiIGsAzIsa6LdJRsuVOuo9v6-lJefZidAl--nBQpE8SoxoopeO0y_TaXyd2k75I0/s1062/FIRIN.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="610" data-original-width="1062" height="224" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMpI6jYVfb64SbWwks4juM1AtTMPYS3d4ZgObpId4kyMrSRGvcrkreowpupUWP2FtfJo8CoxCo3ZDA-ZBFLzHg7_DDoYQwjHyDkUoEZDUwFyL_cTEXsjJZHTHH_8UCiIGsAzIsa6LdJRsuVOuo9v6-lJefZidAl--nBQpE8SoxoopeO0y_TaXyd2k75I0/w390-h224/FIRIN.jpg" width="390" /></a></div><b><div style="text-align: center;"><b>NAZİLLİ BASMA FABRİKASI FIRINI</b></div></b><p></p><p></p><div style="text-align: justify;"> <i>Dün Facebook sayfamda fabrika fırınının fotoğrafını paylaşmıştım. Herkes fırınındaki Hüseyin Amca'dan bahsetmiş, bari adını yazayım da kayıtlara geçsin istedim. Rahmetlinin adı <b>Hüseyin Sezgin</b> idi. Fabrikadan sağlık sebebiyle tazminatlı çıkış yapıp, Yardım sandığının yanında uzun yıllar manavlık yapan rahmetli Cemal Arıkan'ın kayınpederiydi. Cemal amcanın babası da fabrikada çalışıyordu. Karıştırılmaması için yazıyorum, bir de önce fırında çalışıp sonra fabrika yemekhanesine geçen göçmen Hüseyin Durali amca vardı ki o gayet sakin bir kişiydi.</i></div><div style="text-align: justify;"><i><b><br /></b></i></div><div style="text-align: justify;"><i><b>Hüseyin Sezgin</b> amcanın aksiliği biraz da bizden kaynaklanıyordu. Özellikle Pazar günleri fırının önünde sıcak ekmek almaya gelen çocuklarla doluyordu, ekmek çıkıncaya kadar fırının önü her türlü oyunun oynandığı adeta bayramyeri gibiydi. Orada sırayı korumak, nizamı sağlamak da rahmetliye düşüyordu.</i></div><div style="text-align: justify;"><i><br /></i></div><div style="text-align: justify;"><i> Kanalda, okaliptüs ağacından tahta köprüde, üzerine tünediğimiz şu demirde, yaşadıklarımıza, rahmetli Kemal amcanın sepetli motosikleti ve sonraki kırmızı Voswosunu, fırının uzun bacasındaki leylekleri de ekleyerek yazsak eminim bir kitap olur. Kitabın baş kahramanı da, uzun boylu, vücuduna oranla küçük kafalı, çakmak çakmak bakıp, 50 yıl sonra bile hala yüreğimizi titreten renkli gözleriyle rahmetli Hüseyin amca olurdu. Sevgiyle kalın. <b>İlhan Öden</b></i></div><p></p>ilhan ÖDENhttp://www.blogger.com/profile/15715304481535982907noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3044013509782970715.post-57595423506484164302022-10-14T09:51:00.013-07:002022-10-14T14:44:39.038-07:00NAZİLLİ GEÇLERİ BU KIYAĞIMI UNUTMAYIN !<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKqlNEedUmm-ZuCPVlrZ8FGEnsbuv-5H9f0CmIGbUEVOSeJEP7vmQvclEJexZumTnRzplEqL3GL-yk_or4oOW3XesiwaCnCjnht4stLsZZo2Re_0PgARPg7jSkfqr2kj-V4jijHyIMC8JHuNncySHLAS3ZcSKYoSYMimmvvL-pCVpADvRYchP41vHk/s1024/14692046_10154693152667472_6771364856832037939_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1024" data-original-width="1024" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKqlNEedUmm-ZuCPVlrZ8FGEnsbuv-5H9f0CmIGbUEVOSeJEP7vmQvclEJexZumTnRzplEqL3GL-yk_or4oOW3XesiwaCnCjnht4stLsZZo2Re_0PgARPg7jSkfqr2kj-V4jijHyIMC8JHuNncySHLAS3ZcSKYoSYMimmvvL-pCVpADvRYchP41vHk/w640-h640/14692046_10154693152667472_6771364856832037939_o.jpg" width="640" /></a></div><b><div style="text-align: center;"><b><span style="color: #2b00fe;">NAZİLLİ BASMASI</span></b></div></b><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i><span style="font-size: medium;">Bakın bu bir Nazilli Basması. Bilmezsiniz ama bir zamanlar
Nazilli çevresinde yetişen pamuklar toplanır, Nazilli basma fabrikasında
dokunur, bu basmalar basılırdı. Nazilli'nin bilinen ilk markasıydı. Ben size
bir parçasını göstereyim. Kafanızda fikir oluşsun. Bir gün soran olursa <b><span style="color: red;">"25
YAŞIMA GELDİM AMA HİÇ NAZİLLİ BASMASI GÖRMEDİM" </span></b>deyip de mahcup olmayın. Aslında
bu basmalardan oluşan, 15 yıl önce sergilenmeye hazırlanmış mükemmel bir arşiv
var ama sanırım görmeniz için biraz daha olgunlaşmanızı bekliyorlar.</span></i></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i><span style="font-size: medium;">Üniversitenin yapmaya, ekonomik gücü yok. Muhtemelen niyeti
de yok. Neredeyse 15 yıl oldu. Nazilli kültürünün önemli bir parçasını daha
fazla elinde tutmaya da hakkı yok. Belki üniversite de yükümlülükten kurtulmak
ister. Bu kültür mirasına sahip çıkacak merci, Nazilli halkı adına <a href="https://www.facebook.com/nzlbld?__cft__%5b0%5d=AZW2XKfzo7eH-RtO0cWJYLOA96pjyQr-j4ebb2wCmG3JC7ULmd_0KcBFUu6RiHmG_bZGyP7cRL-APgyFzYAIY1sEyM5mzQAJ7_MihUaL_j7EWZwHI4bDdXOG9k1-HK6jwWY&__tn__=R%5d-R"><b>Nazilli
Belediyesi</b></a>'dir.</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><i><span style="font-size: medium;">Gerekirse dava açılır, hukuk mücadelesi yapılır. Ya, Nazilli
Sümerbank müzesi bir an önce açılır, ya da arşiv oradan alınır.</span></i> <b><i>İlhan Öden</i></b></p>ilhan ÖDENhttp://www.blogger.com/profile/15715304481535982907noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3044013509782970715.post-53114437077633532162022-10-10T11:29:00.000-07:002022-10-10T11:29:01.816-07:00BU KUYU "PİS KUYU"<p style="text-align: justify;"><i><b>8 Ekim 2022 </b>tarihinde Nazilli Belediyesi tiyatro salonundaki Sümerbank konulu panel sonunda yapılan soru-cevap bölümünde, Nazilli Sümerbank'la yakından ilgilenen </i><b><i>M. Selim Türe</i></b><i> isimli izleyici arkadaşımız Fabrikamızın arıtma sistemiyle ilgili bir soru sordu. Beklediğimiz bir soru değildi. Panelin sonu yaklaştığı için detaylara girmeden basitçe cevaplamaya çalıştım ama bu çevre konusuna önem veren araştırmacılar için blok sayfamda detaylarıyla anlatmaya karar verdim.</i></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhn7IXSguaDv_gls9ukQm1fBV0YvL3YbTbMLe4Bwe1g9FawvaHTpy3eKEe0XHAar0gner2rdnHbdIfIPapLRte8fPumbKfT73Ln_v6c0AYuUfxeujiOl44m9uEeIONqKvY1mD9pO2lt3pbkjwpeEnY4QdGNWDogm392CmA9qSMamOw5hL2fk-IYwW7R/s915/13179058_873856809404484_3582617354195907423_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="597" data-original-width="915" height="209" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhn7IXSguaDv_gls9ukQm1fBV0YvL3YbTbMLe4Bwe1g9FawvaHTpy3eKEe0XHAar0gner2rdnHbdIfIPapLRte8fPumbKfT73Ln_v6c0AYuUfxeujiOl44m9uEeIONqKvY1mD9pO2lt3pbkjwpeEnY4QdGNWDogm392CmA9qSMamOw5hL2fk-IYwW7R/s320/13179058_873856809404484_3582617354195907423_n.jpg" width="320" /></a></div><br /><div style="text-align: justify;"><i>Fabrikamızın çok gelişmiş kanal alt yapısı vardı. Sadece kanalların sağlıklı çalışmasıyla görevli bir kanal ekibi yıl boyunca tıkanan, çöken sorunlu kanalların tamiri ve bakımıyla ilgilenirdi. Fabrikamızın bağırsak sistemini oluşturan bu kanallar adeta bir örümcek ağı gibi büyük küçük her üniteye bağlıydı. Bu kanal ağı, fabrikamızın Güney-Batı köşesindeki yüksek güvenlik kulübesinin hemen önündeki "<b>Pis Kuyu</b>" ismiyle anılan büyük çukura dökülürdü.</i></div><p></p><p><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDYDlegD_2Ol_skJ2bSpVL2EFdsK_ZJEQEcMbTBWArEd0mOGJHv4g_UPaJ2uZTw5hX-UMLzP-vMAvmS56lRKDJYIBf2kZvc8QpsRjeqdacdOLA3bEeY4gng0y_tkinWFGSXCUIdgmIutYdLUo2yEqXQXhI4WnaiIZBYmX0rKUkAk7lo7SRaCpVNdpO/s798/13238959_873841179406047_6312051687956229395_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="577" data-original-width="798" height="231" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDYDlegD_2Ol_skJ2bSpVL2EFdsK_ZJEQEcMbTBWArEd0mOGJHv4g_UPaJ2uZTw5hX-UMLzP-vMAvmS56lRKDJYIBf2kZvc8QpsRjeqdacdOLA3bEeY4gng0y_tkinWFGSXCUIdgmIutYdLUo2yEqXQXhI4WnaiIZBYmX0rKUkAk7lo7SRaCpVNdpO/s320/13238959_873841179406047_6312051687956229395_n.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">PİS KUYU İNŞAATI</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><i><div style="text-align: justify;"><i>Fotoğrafta görüldüğü gibi atıkların bekletilip, çökertildiği bu kuyunun yapımına fabrika inşaatıyla aynı anda başlanmış, üretim sırasında oluşabilecek kirliliği engellemek için projeye basit bir arıtma tesisi eklenmiş. Ülkede henüz çevre bilinci gelişmemiş, yasalarda böyle bir tesis yapma zorunluluğu olmadığı günlerde bile Sümerbank üzerine düşeni yapmaya gayret göstermiş.</i></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><i>1985 yıllarından sonra toplumda gelişmeye başlayan çevre bilinci ve sanayi işletmelerine arıtma tesisi yapılması doğrultusunda çıkarılan kanunlar gereği, yasalara bağlılık konusunda öncülük yapan bir kamu kurumu olan Nazilli Basma fabrikasını daha kapsamlı bir arıtma tesisi yapma yolunda harekete geçirdi. </i></div></i><p></p><p style="text-align: justify;"><i>Geliştirilen proje, önceden buhar sisteminde kullanılıp oksijen kaybeden çürük suları geri kazanmak için yararlanılan fıskiyeli kullanım dışı eski büyük havuzların çökertme havuzuna dönüştürülmesiyle başladı.</i></p><p><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi74zrPPRpzxsoYKwdvkcfcGI4OjP0IR_r6hCdXrntXdFSgjadk5ItECa5MYtGOy4i3OjvesTelchfWrEEhIWG9EFH3-BXjk5DGIy3qL4gWvY1tlSKRx51824Y3OCO700e5jk_fU5zy6HRplK7IGoD8mnQcW5V8VprebYVrcW-Mb9ECoD_hJqLJppdU/s1024/28827910_1467996656657160_1334341803767648182_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="650" data-original-width="1024" height="203" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi74zrPPRpzxsoYKwdvkcfcGI4OjP0IR_r6hCdXrntXdFSgjadk5ItECa5MYtGOy4i3OjvesTelchfWrEEhIWG9EFH3-BXjk5DGIy3qL4gWvY1tlSKRx51824Y3OCO700e5jk_fU5zy6HRplK7IGoD8mnQcW5V8VprebYVrcW-Mb9ECoD_hJqLJppdU/s320/28827910_1467996656657160_1334341803767648182_o.jpg" width="320" /></a></div><br /><p></p><p></p><div style="text-align: justify;"><i>İnşa edilen diğer gerekli bölümlerle fabrikanın kimyasal atıklarını ve iç lojmanların atık sularını temizlemek amacıyla. o sırada faaliyeti durdurulan Gıdı gıdı treni personelinden bazı çalışanlar arıtma tesisinde görevlendirilerek sistem faaliyete geçirildi. Çevre bakanlığından onay aldı.</i></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyo6FEsv8r_z4Jx58G0B1Lm2kvMEEmO41jMhHCivEQbB79LzNjL45ye8m1Eha2NABmsPY3rMNY_2m6PatDGh4T7hnGnRsUfdg7s103lwAKprZ2GVKtr7K92OKfcbu87Dwx5uUqGxByccF3jInpxSQPL6sGuengZo4NaV_19Va7zApGpokNUxYGjidr/s1165/29352266_1474849192638573_3252610302747255215_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1165" data-original-width="996" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyo6FEsv8r_z4Jx58G0B1Lm2kvMEEmO41jMhHCivEQbB79LzNjL45ye8m1Eha2NABmsPY3rMNY_2m6PatDGh4T7hnGnRsUfdg7s103lwAKprZ2GVKtr7K92OKfcbu87Dwx5uUqGxByccF3jInpxSQPL6sGuengZo4NaV_19Va7zApGpokNUxYGjidr/s320/29352266_1474849192638573_3252610302747255215_o.jpg" width="274" /></a></div><div style="text-align: justify;"><i>Fabrikanın kapatılıp üniversiteye devri sonrasında fabrikanın açık olduğu dönemlerdeki gibi kanal bakımı yapılamadığından yaklaşık 10 yıl kadar sonra ağaç kökleri tarafından tıkanan, kazılarda hasar gören eski kanal ve arıtma sistemi kullanılamaz hale geldi.</i></div><p></p><p></p><div style="text-align: justify;"><i> Sanırım şimdilerde üniversitede, fabrika dönemindeki kadar yoğun atık olmadığından, Nazilli belediyesinin kanalizasyon sistemine doğrudan bağlanarak atık sularını boşaltıyor.</i></div><div style="text-align: justify;"><i><br /></i></div><div style="text-align: justify;"><i>Böylelikle bloğumuzda eksik olan bir bölümü öğrenip, tamamlamış olduk.</i></div><div style="text-align: justify;"><i>Soruyu soran </i><b style="font-style: italic;">M. Selim Türe</b><i> arkadaşıma da teşekkür ederim. Sağlıcakla kalın. </i><b><i>İlhan Öden.</i></b></div><p></p>ilhan ÖDENhttp://www.blogger.com/profile/15715304481535982907noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3044013509782970715.post-53675104942797476792021-12-31T08:15:00.001-08:002021-12-31T08:15:55.864-08:00 FABRİKADA YILBAŞI AĞAÇLARI.<div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgAOt97jqsoalzQnhrdVSaZsQsGL6KMxOlGBIRKgr6xghbD1fQZYoEfcDAS8PESSPYq8hz4ctlP0P5TsXb27smy6dgzQXlVmUYybTMJG6s5w_b-G72BLU0w9INTs0ohQgUGNxgtHnLxcSEEUXlgfEW8EINw-udoqZ_V7X88iidKuWUjzgctkNQXjrVP=s1062" style="display: block; padding: 1em 0; text-align: center; "><img alt="" border="0" width="400" data-original-height="806" data-original-width="1062" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEgAOt97jqsoalzQnhrdVSaZsQsGL6KMxOlGBIRKgr6xghbD1fQZYoEfcDAS8PESSPYq8hz4ctlP0P5TsXb27smy6dgzQXlVmUYybTMJG6s5w_b-G72BLU0w9INTs0ohQgUGNxgtHnLxcSEEUXlgfEW8EINw-udoqZ_V7X88iidKuWUjzgctkNQXjrVP=s400"/></a></div>
Fabrikada Atatürk anıtının olduğu çiçekli adada, biri müdüriyet binasının sağ tarafındaki köşede diğeri yoklama kapısına bakan ilan panosu yanında iki Yılbaşı ağacı vardı. Kim dikti bilmiyorum ama ilginç ağaçlardı. Yapraklarının sararıp döküldüğü her şeyin bittiği anda tam yılbaşı günü, sanki yeniden doğuşu simgeler gibi muhteşem kokulu harika çiçekler açan nadir ağaçlardı.
Bir kaç yıl öncesine kadar ağaçlar yerlerinde sağlıklı bir şekilde duruyorlardı. Sanırım o alana bakan görevli arkadaşlar bu ağaçları tanımadıkları için kesmişler. Kökleri hala duruyordu ama yeniden patlarlar mı bilmem.<br>
Aynı alandaki yaban mersinleri ve ateş dikenleri de kaybolmuş.Yetersiz personel ile koca bir alana bakmak zor ama böyle özel ağaçları korumak lazım değil mi?
ilhan ÖDENhttp://www.blogger.com/profile/15715304481535982907noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3044013509782970715.post-64281424981392418962021-10-10T12:52:00.018-07:002022-03-23T08:54:09.149-07:00ATATÜRK'ÜN HEDİYESİYDİ,KORUYAMADIK.<p></p><div style="text-align: justify;"><i> 5 Mayıs 1919 tarihinde Yunan ordusu İzmir'e çıkıyor.</i></div><i><div style="text-align: justify;"><i>Atatürk, Yunan birliklerinin ilerlemesini engellemek için silahlı bir güç oluşturmak üzere Celal Bayar'ı Nazilli'ye gönderiyor.</i></div><div style="text-align: justify;"><i>Celal Bayar, Osmanlı meclisinde de görev yapan Müderris Hacı Süleyman efendi üzerinden o zamana kadar eşkıyalık yapan zeybek çetelerini vatan müdafaasına davet ediyor.</i></div><div style="text-align: justify;"><i>Hacı Süleyman efendi öz oğlunu Demirci Mehmet efeye rehin göndererek, güvenini kazanıp, ikna ediyor, Demirci Mehmet efe ve bölgedeki diğer zeybek çeteleriyle, Nazilli'de Kuvva-i Milliye'nin çekirdeği oluşturuluyor. Nazilli işgale uğrasa da, zeybekler verilen görevi başarıp, düşmanı durduruyor, Nazilli'den öteye geçirmiyor. </i><i>Kuvva- i Milliye Umum Kumandanı </i><i>Demirci Mehmet efe ve kızanları ayrıca Düzce ve Konya isyanlarını da başarıyla bastırıyor. Kısaca anlattığım bu sürece, Celal Bayar genellikle Nazilli'de kalarak ve Ankara hükûmeti ile diyaloğu sağlayarak şahitlik ediyor.</i></div></i><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEij7MVCXaUjdhuwjwkQM779otAY-XjdWgBfuNZo3gHUOfQhJKkPLFSKCEX38qV9KCIey2AJtCJ7aosmcQVJdt8ysADTEblHLYzJDaGcJmmIWFMNSEmuUaHHx4xRGbFLkpBOqz-7sPI02Rk/s935/119838259_134289398399643_4918183996899865797_n.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="935" data-original-width="678" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEij7MVCXaUjdhuwjwkQM779otAY-XjdWgBfuNZo3gHUOfQhJKkPLFSKCEX38qV9KCIey2AJtCJ7aosmcQVJdt8ysADTEblHLYzJDaGcJmmIWFMNSEmuUaHHx4xRGbFLkpBOqz-7sPI02Rk/s320/119838259_134289398399643_4918183996899865797_n.jpg" width="232" /></a></div><span style="color: red;"><div style="text-align: center;">Celal Bayar-Demirci Mehmet Efe<span style="text-align: left;"> </span></div></span><p></p><p></p><div style="text-align: justify;"><i>Serbest fırka olayları sırasında Celal Bayan Nazilli'ye geliyor, nabız yoklaması yapıyor. Nazillililer, "Pamuğumuzu işleyemiyoruz, bir fabrika olsa da işlesek" gibi şikayetlerde bulunuyorlar. Celal Bayar "Fabrikayı kendiniz kurabilir misiniz? diye soruyor. Cevap, "kuramayız" şeklinde oluyor.. "Yabancı birileri gelip burada fabrika kurar mı?" diyerek devam ediyor. Tabi ki bu da büsbütün imkansız görülüyor. Bunun üzerine Celal Bayar "<b>Devlet bir gün gelir, Nazilli'ye gelir, pamuklarınızı alır ve işler. Bunun adına devletçilik derler</b>" diyerek cevap veriyor.</i></div><i><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><i>25 Ağustos 1935 tarihinde Nazilli Basma fabrikasının temelini atma törenindeki konuşmasında aynı diyaloğu tekrarlayıp. "Bu kadar çabuk olacağını ben bile tahmin etmemiştim" diyor.</i></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><i>Yukarıda yazdıklarımdan; </i><i>Atatürk'ün milli mücadeleye katkısı ve bastırılan isyanlara teşekkür olarak Nazilli'ye bir hediye vermek istemesi ve hediyenin Celal Bayar'ın yönlendirmesiyle "<b>Pamuk işleyen bir fabrika</b>" olmasının kararlaştırdığı sonucunu çıkarıyorum. </i></div></i><p></p><p></p><div style="text-align: justify;"><i>Bunu birkaç söyleşimde ifade ettiğimde hep "Destekleyecek belgen var mı?" sorusuyla karşılaştım. </i></div><i><div style="text-align: justify;"><i>Fabrika yapılacak alanları belirlemek için kurulan, Sovyet uzmanlardan oluşan " Orlof heyeti" Nazilli için olumsuz rapor vermişti. Basına yansıyan fabrika adayı yerler arasında Nazilli'nin adı geçmiyordu. </i></div></i><p></p><p style="text-align: justify;"><i> "Şahsi bir düşünce ve inat ile Türk ve Rus uzmanların "Bu tesisat burada kurulamaz" raporlarına rağmen, Basma Fabrikasının Nazilli'de yapılmasına karar verebilecek tek otorite kimdi? Çok zeki olmaya ve düşünmeye gerek yok. Cevap tabi ki Atatürk.</i></p><p></p><div style="text-align: justify;"><i>Atatürk inisiyatif kullanmış, Hediyesini bizzat eliyle vermek için hasta olmasına rağmen Nazilli'ye kadar gelmişti.</i></div><div style="font-style: italic; text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><i style="font-style: italic;">Bu sefer "Belgesi var mı?" diyenlere, gösterecek bir belgem var. Hem de; </i><i style="font-style: italic;">"</i><i><b>Devlet arşivleri genel müdürlüğü-Cumhuriyet arşivinden</b></i><i style="font-style: italic;">" Aşağıda orijinal belgenin fotoğrafını paylaşıyorum</i><i style="font-style: italic;">. Karar sizin. </i><i>Sevgiyle kalın. </i><b style="font-style: italic;">İLHAN ÖDEN</b></div><br /><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLaO4SNmQRvcq1Xmji4mg2v6w5ZC6mu5-bvy2szLOAvrNMeM47z5Qu2iZaRNvvtWc8kd_7FRMpU74-Pm4rxkcMxrDlVvywOfRKR3zBvXIGUhRweuAWpr0URvuj9cuOYLd8S3J9VDvNUlM/s1661/1yay%25C4%25B1n.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1661" data-original-width="1093" height="624" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLaO4SNmQRvcq1Xmji4mg2v6w5ZC6mu5-bvy2szLOAvrNMeM47z5Qu2iZaRNvvtWc8kd_7FRMpU74-Pm4rxkcMxrDlVvywOfRKR3zBvXIGUhRweuAWpr0URvuj9cuOYLd8S3J9VDvNUlM/w399-h624/1yay%25C4%25B1n.jpg" width="399" /></a></div><br /><p><br /><br /></p>ilhan ÖDENhttp://www.blogger.com/profile/15715304481535982907noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3044013509782970715.post-27092394908436870242021-09-18T08:25:00.001-07:002021-09-18T08:35:12.585-07:00SÜMERBANK LOGOMUZU ÇALMIŞLAR.<div style="text-align: left;"> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgobfenfuLa5wiuknc3JSRuhYcwj4MqJS2ehPcsiaigN_uvtZUMNikxanc8xz1xk2JuQgiX0Gr_6-zgoGY12bJSVtmTsWnuCJWiHDH5CUz48t6tO_uQavgHYJGbwZxl-vIYzkQjppEujI0/s1309/194266_140215759380612_1880618_o+kopya.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="511" data-original-width="1309" height="153" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgobfenfuLa5wiuknc3JSRuhYcwj4MqJS2ehPcsiaigN_uvtZUMNikxanc8xz1xk2JuQgiX0Gr_6-zgoGY12bJSVtmTsWnuCJWiHDH5CUz48t6tO_uQavgHYJGbwZxl-vIYzkQjppEujI0/w392-h153/194266_140215759380612_1880618_o+kopya.jpg" width="392" /></a></div><br /></div><div style="text-align: left;"><h2 style="text-align: left;"><i><span style="background-color: white; color: #050505; font-size: 11.25px; white-space: pre-wrap;">ÜZÜLSEK Mİ YOKSA SEVİNSEK Mİ BİLEMEDİM?</span></i></h2><i><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: inherit; font-size: 11.25px; white-space: pre-wrap;">Rahmetli Mehmet Ali Kağıtçı tarafından tasarlanıp çizilen Sümerbank'ın anahtar şeklindeki logosunu almış kullanıyorlar. </span><span style="background-color: white;"><span style="color: #050505; font-family: inherit;"><span style="font-size: 11.25px; white-space: pre-wrap;">Fabrikalarımız, banka şubelerimiz, mağazalarımız, </span></span><span style="color: #050505;"><span style="font-size: 11.25px; white-space: pre-wrap;">gayrimenkullerimiz</span></span><span style="color: #050505; font-family: inherit;"><span style="font-size: 11.25px; white-space: pre-wrap;"> gitti. </span></span></span></i><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: inherit; font-size: 11.25px; white-space: pre-wrap;"><i>Çalınmadık bir logomuz kalmıştı onu da çalmışlar.</i>
<br /></span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi09Q2ZtFzjYN-lu6O8R10CWOgxnN2pJ6ZpDtbU6B69Gnn2jtfEAaad2Rk4UoggBSwugPf-M9RPlcxVPY1HRbetsAFKCofHfFY1L0tuDU3dupIeOL6aNFwdxdHSNfkO3MHn_eCqS__mOUk/s1024/fb4.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="541" data-original-width="1024" height="192" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi09Q2ZtFzjYN-lu6O8R10CWOgxnN2pJ6ZpDtbU6B69Gnn2jtfEAaad2Rk4UoggBSwugPf-M9RPlcxVPY1HRbetsAFKCofHfFY1L0tuDU3dupIeOL6aNFwdxdHSNfkO3MHn_eCqS__mOUk/w363-h192/fb4.png" width="363" /></a></div></div><p style="text-align: left;"><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: inherit; font-size: 11.25px; white-space: pre-wrap;"><i>Maliye bakanı Kemal Unakıtan böbürlene, böbürlene 'Sümerbank'ı bitirdik, yakında tarihten siliniyor. Elinde bir şey kalmadığı gibi ismini de kaldırıyoruz' demişti...Logomuzu hesaba katmamış anlaşılan .Biz kullanamasak da birileri hala kullanmaya devam ediyor. </i></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNpIX4RufczOwwaDqwN6_9XaD0DkiTDR-bHa-theeEyGGS_p2dP4qK6xorZMLMT2XiQGTSwWl75Jr_xliRnr2lpeVFPHMkgzua9wniwOWZ0eXyJThw43DFELAAszRTSTnJppOZQK2dGhk/s1080/image-asset.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="775" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNpIX4RufczOwwaDqwN6_9XaD0DkiTDR-bHa-theeEyGGS_p2dP4qK6xorZMLMT2XiQGTSwWl75Jr_xliRnr2lpeVFPHMkgzua9wniwOWZ0eXyJThw43DFELAAszRTSTnJppOZQK2dGhk/s320/image-asset.png" width="230" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><p style="text-align: left;"><i>İşte böyle, Kemal Bey, sen çoktan tarihten silindin gittin, biz olmasak adını anan yok. Gerçi biz de seni pek hayırla anmıyoruz ama yine de haberin olsun. </i></p>ilhan ÖDENhttp://www.blogger.com/profile/15715304481535982907noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3044013509782970715.post-47673627311649523522020-12-29T11:04:00.001-08:002020-12-29T16:37:34.938-08:00HEY GİDİ KOCA ÇINAR.<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpdgTI8NJedW8mepyDymU_EUq5XL7cOqkGxI0SuBOl_l16_k8saeH89atY4guJ54mubk-k08zwyxb8o97PghmgfsjJ_pj2nOuy5gJ2hCkSjoIHj8S8jx0YE931Npw9GqA9BsJJ2vLew_s/s834/133290437_396264368100229_4016243189701905822_n.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="834" data-original-width="569" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpdgTI8NJedW8mepyDymU_EUq5XL7cOqkGxI0SuBOl_l16_k8saeH89atY4guJ54mubk-k08zwyxb8o97PghmgfsjJ_pj2nOuy5gJ2hCkSjoIHj8S8jx0YE931Npw9GqA9BsJJ2vLew_s/s320/133290437_396264368100229_4016243189701905822_n.jpg" /></a></div><br /><div style="text-align: justify;"><i>Bugün Sümerpark'ta yürüyüş yaparken eski bir dosta rastladım. Yardım sandığının arkasındaki tek katlı memur lojmanlarının misafirhaneden tarafına yakın ilk lojmanın bahçesinde yaşardı. Tanışıklığımız bundan elli beş yıl kadar önceye dayanır. Postaneye, yardım sandığına, Kaptan amcaya gazete almaya giderken önünden geçerdim. O zamanlar güçlüydü, heybetliydi. Bana tepeden bakardı...</i></div><p></p><p></p><div style="text-align: justify;"><i>Şimdi ise perişan halde ölümü bekler gibi...</i></div><i><div style="text-align: justify;"><i>Önce insanların sonra böceklerin hücumuna uğrayıp, çürüyen bedeninden uzayan incecik kollarıyla hayata tutunmaya çalışıyordu. Bir zamanlar on beş, yirmi metreyi bulan dev gövdesi kırk santim kadar kalmıştı. Fabrika kapandıktan sonra ne saldırılar gördü, kaç balta yedi kim bilir? </i></div></i><p></p><p style="text-align: justify;"><i>Oysa o seksen yaşlarında koca bir Çınar'dı, çok zulüm görmese kolay, kolay bu hallere düşmezdi. Yer yüzünde iki bin beş yüz yaşında soydaşları yaşarken bir Çınar için seksen yaş nedir ki?</i></p><p></p><div style="text-align: justify;"><i>Hava kararırken, yolu fazla uzatmadan kestirmeden geçivereyim demiştim. E</i><i>ski dostum birden karşıma çıktı. Onu öyle ölümü bekler gibi görünce eski günler, gözümde canlandı. Akşam, akşam hüzünlendirdi beni... <b>İlhan Öden</b></i></div><br /><br /><p></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p>ilhan ÖDENhttp://www.blogger.com/profile/15715304481535982907noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3044013509782970715.post-39987966259975352042020-12-09T10:48:00.001-08:002020-12-09T14:39:36.413-08:00SANAYİ MUSİKİSİNİN ORKESTRASI<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIFfm6l94no8ByqXNAjIRKV7cUHPt-hMfzKKHt2wrdU720jeGBL5oPqb0hSSrwkwNtvlNQ4cO3hdvtzmb3Oy7kz15qATdIt1C3w-58IxgpxlSD8OSOaj6IrA_GoLzxCoDoCLu6sfSMhPw/s1124/323456_344044772282656_744107272_o.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="347" data-original-width="1124" height="198" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIFfm6l94no8ByqXNAjIRKV7cUHPt-hMfzKKHt2wrdU720jeGBL5oPqb0hSSrwkwNtvlNQ4cO3hdvtzmb3Oy7kz15qATdIt1C3w-58IxgpxlSD8OSOaj6IrA_GoLzxCoDoCLu6sfSMhPw/w640-h198/323456_344044772282656_744107272_o.jpg" width="640" /></a></div><div style="text-align: center;"><b><span style="color: #2b00fe;">ESKİ DOKUMA SALONU</span></b></div><div><p></p><div class="o9v6fnle cxmmr5t8 oygrvhab hcukyx3x c1et5uql" style="background-color: #f0f2f5; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word;"><div dir="auto" style="font-family: inherit; text-align: justify;"><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="color: #050505; font-family: inherit; font-style: italic;">Atatürk'ün fabrikamızı açış töreninden
bahsederken, Atatürk salona girince fabrika müdürümüz Fazlı Turga'nın el
işaretiyle hazırda bekleyen dokumacıların aynı anda bütün tezgâhları
çalıştırmasıyla ortaya çıkan gök gürültüsü gibi sese, Atatürk'ün
</span><span style="font-family: inherit;"><span style="color: #050505;"><i>"İşte bu sanayinin musikisi" </i></span></span><span style="color: #050505; font-family: inherit; font-style: italic;">yanıtı hep anlatılır. Bugün sizlere işte
bu musikiyi oluşturan orkestrayı kısaca anlatmak istiyorum. </span><span style="color: #050505; font-family: inherit;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="color: #050505; text-align: justify;"><span style="color: #050505; font-family: inherit;"><o:p> </o:p></span><i style="font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;">Bu salonda 950 dokuma tezgâhı vardı.
Günde 24 saat, haftada 6 gün durmaksızın çalışırlardı. Hepsi aynı anda
çalıştığında müthiş bir gürültü oluşurdu. Bu ses herhangi bir değerle
ölçülemeyecek kadar şiddetliydi. Salonda çalışanları yutar ses ile sessizliği ayırt
edemeyecek kadar içine çekerdi.</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="color: #050505; text-align: justify;"><span style="color: #050505; font-family: inherit;"><o:p> </o:p></span><i style="font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;">Makinalar çalışırken ipliklerin kopmaması
için ortam 40 dereceye ısıtılır, nemlendirilirdi. Bu salonda çalışanlar için
dışarıdaki hava durumu, mevsimler ve gece-gündüz kavramlarının anlamı yoktu.</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="color: #050505; text-align: justify;"><span style="color: #050505; font-family: inherit;"><o:p> </o:p></span><i style="font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;">Ne tepedeki fıskiyelerden havaya
püsküren su zerrecikleri, ne sıcaklık, ne gürültü, ne de yeraltından salona
yayılan yüksek gerilimli elektrik kablolarının oluşturduğu manyetik alan,
salondaki üretim yarışını durdurmaya yeterdi.</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="color: #050505; text-align: justify;"><span style="color: #050505; font-family: inherit;"><o:p> </o:p></span><i style="font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;">Yüzlerce işçi daha çok üretmek,
dolayısıyla daha fazla kazanmak için bazen yemeğini bile salonda yiyerek bu
sonsuz yarışı sürdürürdü.</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="color: #050505; text-align: justify;"><span style="color: #050505; font-family: inherit;"><o:p> </o:p></span><i style="font-family: inherit;"><span style="font-family: inherit;">Bu salonda kazanılan ekmek parasının
her kuruşu helal, akıtılan alın terinin her damlası zemzem suyu kadar kutsal ve
temizdi.</span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="color: #050505; text-align: justify;"><i><span style="color: #050505; font-family: inherit;">Belgeler, kayıtlar fabrikaya ilk girişte dokumada başlayıp fırsatını bulup
başka kısımlara geçenleri, zor şartlara dayanamayıp çıkış yapanları yazıyor,
gösteriyor. <br />
<br />
Bende bu salonda birkaç yıl çalıştım. Rahmetli babam 33 yıl çalışmış. Bizden
önceki nesil usta, dokumacı ve masuracıların çoğu çalışma hayatlarının hemen
hepsini bu salonda geçirmiş. Bu vesileyle aramızdan ayrılan postabaşı, komple, ekip ve ayar ustası, dokumacı, masuracı, revizyoncu, çözgücü, nakliyeci, silici, patlakçı, yağcı tüm dokuma çalışanı vefat etmiş büyüklerimizi saygıyla yâd edelim. Yattıkları yerler nur, mekânları
cennet olsun... Sevgiyle kalın. <b>İlhan Öden</b></span></i><span style="color: #050505; font-family: inherit;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="color: #050505;"><o:p> </o:p></p><br /></div></div></div>ilhan ÖDENhttp://www.blogger.com/profile/15715304481535982907noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3044013509782970715.post-40306096858219826072020-11-09T14:50:00.005-08:002020-11-09T15:23:22.269-08:00BİR GÖÇMEN ÇOCUK GÖZÜYLE SÜMERBANK.<div style="text-align: justify;"><i> </i></div><div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-700wIcCll1_OpjM99yAXinfHr4HFLIM8oBvjdkbx-696Q7VKbpSa7AJqvkP7atZXcN41U-D6l_o9yFaT5BKB3HeuvXYP7QTFFoK2dOIqENQyyrjPvZOS6M25wSS_BT3Jdfrj4pavUhg/s998/bABAM+VE+.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="998" data-original-width="752" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-700wIcCll1_OpjM99yAXinfHr4HFLIM8oBvjdkbx-696Q7VKbpSa7AJqvkP7atZXcN41U-D6l_o9yFaT5BKB3HeuvXYP7QTFFoK2dOIqENQyyrjPvZOS6M25wSS_BT3Jdfrj4pavUhg/w482-h640/bABAM+VE+.png" width="482" /></a></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #2b00fe;"><b>Babaannem, babam ve halalarım, hepsi Sümerbank'lı, iki halamın fabrika şeref defterinde takdirnameleri var.</b></span></div><i><br /></i></div><div style="text-align: justify;"><i>Babam ve ailesi;
Bulgaristan’ın Stara Zagora (Eski Zağra), annem ve ailesi Yunanistan’ın Kos
adasından (İstanköy) 1940 yıllarında gizlice, sınırı geçip mülteci olarak
Türkiye kaçmışlar.</i></div><div style="text-align: justify;"><i><br /></i></div><div style="text-align: justify;"><i> Çeşitli olaylar, sıkıntılar
yaşadıktan sonra Nazilli’ye gelip Sümerbank Basma fabrikasına sığınmışlar.
Fabrika onlara kucak açmış, iş vermiş, lojman vermiş, yetmemiş, karyola, yatak,
battaniye gibi eşyalar vermiş.
Sadece benim ailem değil tabi ki. O yıllarda Nazilli’ye balkanlardan ve 12
adalardan yüzlerce göçmen aile gelmiş. Öyle ki lojmanlar zor durumdaki
göçmenleri barındırmaya yetmemiş.</i></div><div style="text-align: justify;"><i><br /></i></div><div style="text-align: justify;"><i> Fabrika <b>"Basmamı basar satarım, kazancıma
bakarım”</b> dememiş. İmkânlarını seferber etmiş kısa zamanda göçmenleri
barındırmaya yetecek sayıda bugünün prefabrik yapılarına benzeyen, <b>“Baraka”</b>
olarak isimlendirdiğimiz lojmanları yapmış.</i></div><div style="text-align: justify;"><i><br /></i></div><div style="text-align: justify;"><i> Göçmenler, iyi giyinen, o zamanki Aşağı Nazilli halkına göre daha eğitimli
daha bilgi ve görgülü, bazıları 2-3 lisan bilen modern insanlarmış. Geldikleri dönemlerde yerli halk tarafından
<b>“Yarım gâvur”</b> diye isimlendirilip, dışlanmışlar. </i></div><div style="text-align: justify;"><i><br /></i></div><div style="text-align: justify;"><i> Onlar dışladıkça, Sümerbank daha sıkı sarılmış. Meslek sahibi göçmenler
fabrikada önemli görevler almışlar, atölyelerde usta olmuşlar, sanatlarını, yeteneklerini en iyi
şekilde Sümerbank için kullanmışlar. Zaman içinde saygı duyulan önemli kişiler
olmuşlar. </i></div><div style="text-align: justify;"><i><br /></i></div><div style="text-align: justify;"><i>Sümerbank çalışanlarına, iş vermiş, aş vermiş, bugün sahip oldukları
her şeyi vermiş. </i><i>Göçmenlere de yattık yerden maaş ve çadır yerine, <b>"onurlu
bir yaşam"</b> vermiş. </i></div><div style="text-align: justify;"><i><br /></i></div><div style="text-align: justify;"><i> Neden Sümerbank’ı bu kadar seviyorsunuz?</i></div><div style="text-align: justify;"><i> Neden bu kadar önemsiyorsunuz?</i></div><div style="text-align: justify;"><i><br /></i></div><div style="text-align: justify;"><i> Bu soruların cevabı işte yukarıda yazdıklarımda gizli… </i></div><div style="text-align: justify;"><i> Biz, <b>Atatürk'e, Cumhuriyete, Sümerbank’a herkesten daha çok şey borçluyuz. </b>Ödemeye çalışıyoruz. <b>İlhan ÖDEN</b></i></div>ilhan ÖDENhttp://www.blogger.com/profile/15715304481535982907noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3044013509782970715.post-83054424911125317592020-11-03T08:26:00.001-08:002020-11-04T16:52:00.901-08:00BİR PROFESYONEL FUTBOLCUNUN GÖZÜYLE NAZİLLİ SÜMERBANK VE SÜMERSPOR.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFHKXvb0-jR8kf5AzP1bKa8O8MC-r1Hc6ALKea6cUd5R5AAbVPMMVZeM_xurUAOQv7qfXRYctylWs0WVRjXPlPU2mLk4bAE5AcHSttjlmfTWwaBasIMFz5qQrHMpEKRJvEaAG3a_Jq5lg/s1726/S%25C3%25BCmerspor-Galatasaray+ma%25C3%25A7%25C4%25B1+2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="996" data-original-width="1726" height="231" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFHKXvb0-jR8kf5AzP1bKa8O8MC-r1Hc6ALKea6cUd5R5AAbVPMMVZeM_xurUAOQv7qfXRYctylWs0WVRjXPlPU2mLk4bAE5AcHSttjlmfTWwaBasIMFz5qQrHMpEKRJvEaAG3a_Jq5lg/w400-h231/S%25C3%25BCmerspor-Galatasaray+ma%25C3%25A7%25C4%25B1+2.jpg" width="400" /></a></div><br /><p style="text-align: justify;"><i style="font-size: 13.5pt;"> 1950-55 yılları Nazilli Sümerspor ile
maçımız var, fabrikanın önüne geldik devasa bir kapı, iki tarafında üniformalı
muhafızlar. Büyük kapıdan içeri girerken tam karşımızda bir Atatürk büstü var.
Gür kaşları çatık, bize bakıyor. İster istemez etkileniyor, yürüyüşümüz
değişiyor, kıyafetlerimize hafiften çeki düzen veriyoruz.</i></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: 13.5pt;"><i> Fabrika futbol sahası iki
yüz metre kadar içeride. Biraz yürüyeceğiz... Önümüzde adeta cam gibi
düzgün beton bir yol. Böylesi büyük şehirlerde bile yok. Karşıda bir hastane,
şaşırıyoruz. Gürültüyle çalışan makinelerin arasından geçeceğimizi zannederken,
kendimizi her tarafı güller, çiçekler, yemyeşil yaban mersinleri ve büyük çam
ağaçları arasında adeta minik bir cennette buluyoruz.<o:p></o:p></i></span></p><p></p><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: 13.5pt;"><i> Kafamız karışıyor. Sol tarafta büyük bir
salon, acaba içeride neler var? Derken önümüze bir yazlık sinema çıkıyor. Biraz
içeri giriyoruz, bir paten pisti yolumuzu kesiyor, sağ tarafa bakıyorum bir
tenis kortu, basketbol, voleybol sahaları, hepsinin zemini kırmızı
topraktan… İleride Amerikan bar gibi bir yer var. Önünde masatenisi,
bilardo, langırt masaları... Pikapta bir Zeki Müren şarkısı, yan tarafta şık
bayanlar oturmuş, ortası kadın heykelli havuza karşı kahvelerini içiyorlar. İlerde
bir Aslan başı var ağzından havuza su akıtıyor... </i></span></div><span><i><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: 18px;"><br /></span></div>
<span style="font-size: 13.5pt;"><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: 13.5pt;"> Maç yapmaya gelirken
"Türkiye'nin en iyi zeminli futbol sahasında top oynayacağımızı biliyordum
ama daha sahaya varmadan, kafamda buranın her köşesinin çok farklı ve benzersiz
olduğu fikri oluştu. Yürüyoruz, karşıdaki istasyona üç vagonlu yeşil bir tren
yanaşıyor. Saat on dört kırk beş… Trenden inen telaşlı kişiler işe yetişmek
için hızlı adımlarla fabrikanın olduğu yöne doğru yürüyorlar, bazıları sol
tarafta zincirle basitçe kapatılmış stadyum kapısından içeri giriyorlar.
Sanırım, şehirden maçı izlemeye gelenler.</span></div></span><o:p style="font-size: 13.5pt;"></o:p></i></span><p></p><p></p><div style="text-align: justify;"><span><i><span style="font-size: 13.5pt;"> Elimizde spor çantalarıyla içeri giriyoruz.
Sümerspor'lu yöneticiler kapıya yakın kalenin arkasında bizi karşılıyorlar.
Samimi ve güler yüzlü bir karşılama. Sonuçta bir dostluk maçı oynanacak... Saha
kenarında büyük okaliptüs ağaçlarının gölgesinde, yine okaliptüs ağaçlarının
sağlam kerestelerinden yapılma basit bir tahta tribün var. Stadyumda
hiç boş yer yok, tribünün arkası bile tamamen dolmuş. Futbol alanı ile
seyirciler arasında bir engel </span><span style="font-size: 18px;">yok, önlerinden</span><span style="font-size: 13.5pt;"> geçerek soyunma odalarının olduğu
spor salonuna doğru yürüyoruz. Bizi alkışlayıp, sevgi gösterilerinde
bulunuyorlar. Bazıları da "sizi yeneceğiz" gibi esprili laflar
atıyorlar. Bir kaç delikanlı seyircilere fabrikanın gazoz imalathanesinde
şişelere basılan gazozlardan satıyor. "Maç başlayınca bize bu şişelerden
atarlar mı?" gibi bir korku aklımızın kenarından bile geçmiyor. </span></i></span></div><span><i><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: 18px;"><br /></span></div>
<span style="font-size: 13.5pt;"><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: 13.5pt;"> Spor salonun tüm duvarlarına Nazilli
Sümerspor'un çeşitli müsabaka ve şampiyonalarda kazandığı kupalarla dolu
vitrinler sıralanmış. "Bu kadar kupa bizim kulüpte bile yok" diyorum
içimden. Soyunma odasının arkasındaki banyoda devasa bir termosifon var
fabrikanın atık ağaç takozlarıyla yakılmış gürül gürül yanıyor. Belli ki bizi
adam akıllı terletecekler. </span></div></span><div style="text-align: justify;"><br /></div>
<span style="font-size: 13.5pt;"><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: 13.5pt;"> Soyunduk, maçtan önce zemini kontrol
etmek için dışarı çıktık. Futbol sahasının içinde bir itfaiye aracı su
püskürterek fırıl fırıl dönüyor. Her yer çamur olacak diye ödümüz kopuyor.
Meğer burada maçtan önce toz olmasın diye mutlaka sahayı sularlarmış. Futbol
sahasının zemini geçirgen olarak yapıldığından asla çamur olmazmış. Bunu
öğrenince seviniyoruz.</span></div></span><div style="text-align: justify;"><br /></div>
<span style="font-size: 13.5pt;"><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: 13.5pt;"> Artık maç başlayacak yavaş yavaş,
seremoniye hazırlanıyoruz. Sümerspor'lu sporcular Lacivert, Beyaz
formalarını giymişler. Formaları yeni, ayakkabıları boyalı… Sahaya çıkmak için
birlikte sıra oluyoruz, sporcularla ara sıra göz göze geliyoruz hepsi canavar
gibi belli ki idmanlılar, kolay maç olmayacak. Hakemler geliyor, koşarak sahaya
çıkıyoruz. Dizilip seyircileri selamlıyoruz. O da ne? Fabrika bandosu İstiklal
marşını çalıyor. Seyirciler hep birlikte istiklal marşını söylemeye başlıyor.
Bizde onlara eşlik ediyoruz...</span></div></span><div style="text-align: justify;"><br /></div>
<span style="font-size: 13.5pt;"><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: 13.5pt;"> Rakip en az bizim kadar güçlü seyirci
ve maç boyunca susmayan bandonun desteğiyle maça asılıyorlar. Biz gol attıkça
onlar karşılık veriyorlar. Maçta sertlik yok centilmence bir mücadele oluyor.
İlk devreyi tamamladık.</span></div></span><div style="text-align: justify;"><br /></div>
<span style="font-size: 13.5pt;"><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: 13.5pt;"> Devre arası itfaiye yine sahayı
sulamaya başladı, bando da saha kenarında çalıp, seyircileri coşturmaya devam
ediyor. Bize çay ve serin su ikram ettiler, meğer fabrikanın bir de buzhanesi
varmış. Suları, satılan gazozları o buzlarla soğutuyorlarmış. </span></div></span><div style="text-align: justify;"><br /></div>
<span style="font-size: 13.5pt;"><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: 13.5pt;"> Biz ilk yarıda giydiğimiz terli
formalarla, ikinci yarı için sahaya çıktık, Sümerspor'lu futbolculara yeni
forma giydirmişler. Kıskanmadık desem yalan olur. Neyse ikinci yarı başladı
rakip yine aynı disiplinle mücadele ediyor. Gözüme batan iki, üç genç oyuncu
var ki onların ayarında oyuncu bizim takımda bile yok.</span></div></span><o:p style="font-size: 13.5pt;"></o:p></i></span><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: 13.5pt;"><i> Maç yine karşılıklı pozisyonlarla
dengeli bir şekilde devam ediyor. Artık son dakikalar yaklaştı. Sümerspor tek
farkla önde... Maç böyle bitecek diye düşünürken tartışmalı bir penaltı oldu.
Gole çevirdik. Maç berabere bitti. Burada hakemler centilmenlik gereği, misafir
takımlara biraz esneklik yaparlarmış.<o:p></o:p></i></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: 13.5pt;"><i>
Sonuçtan iki takım da memnun bir şekilde ve seyircilerin alkışları
arasında soyunma odasına gittik. Banyodaki dev termosifonun gövdesi kor gibi
kıpkırmızı olmuş. İki takım değil, dört takım daha gelip yıkansa yetecek kadar
sıcak su var.<o:p></o:p></i></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: 13.5pt;"><i> Duşumuzu aldık, giyindik bizi fabrikanın
tabldotuna götürdüler, Sümerspor'lu yöneticiler ve sporcularla birlikte bir
yemek yedik. Yemekleri fabrikanın aşçıları yapıyormuş, Menü de, mercimek
çorbası, dalyan köfte ve künarlı, kuş üzümlü pilav var. Daha önce dalyan köfte
hiç yememiştim, tadı damağımda kaldı. <o:p></o:p></i></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: 13.5pt;"><i> Sonra fabrikanın bahçesine geçtik,
fabrikanın orkestrası, alçak beton bir sahnede caz parçaları çalıyordu.
Dikkatimi çekti gündüz bizimle maç yapan Sümerspor'lu sporculardan biri
orkestrada piyano çalıyordu, çok şaşırdım.<o:p></o:p></i></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: 13.5pt;"><i> Yöneticiler ve Sümerspor’lu sporcularla
sohbet ettik. Fabrikada hafif işlerde çalıştıklarını, ortamdan ve ücretlerinden
memnun olduklarını söylediler. Biz de çoğu profesyonel kulüpte böyle bir
ortamın olmadığından bahsettik. Çay, kahve ve dondurma ikram ettiler. Gecenin
sonunda terli formalarımızı, havlu ve çoraplarımızı yıkanmak üzere fabrika
çamaşırhanesine bıraktık. Bizi fabrikanın karşısındaki misafirhaneye
götürdüler. Demir somyalı, bembeyaz nevresimleri olan iki yataklı küçük odalara
dağılıp yattık. Nazilli'ye gelirken hiç düşünmediğimiz, bir Avrupa ülkesinde
bile göremeyeceğimiz şekilde ağırlanmıştık.<o:p></o:p></i></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: 13.5pt;"><i> Ertesi sabah fabrika müdürü takımımızı
makamında kabul etti, bizleri onurlandıran bir konuşma yapıp
teşekkür etti. Müdür Bey’e memnuniyetimizi belirtik.
Misafirperverlikleri için teşekkür ettik. Bize yine fabrika lokalinde kahvaltı
ikram ettiler. Çamaşırhanede yıkanıp ütülenmiş malzemelerimizi teslim aldık.<o:p></o:p></i></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: 13.5pt;"><i> Otobüsümüze doğru ilerlerken, kafamızda
getirdiğimiz "Küçük kasaba " imajından eser kalmamıştı. Nazilli'de
beklemediğimiz kadar iyi ağırlanmış, beklemediğimiz kadar güçlü ve büyük bir
kulüple maç yapmıştık. Daha sonra o gün bize karşı oynayan oyunculardan
birkaçı Beşiktaş, Galatasaray, Altay, Göztepe, Fenerbahçe gibi büyük profesyonel
takımlara transfer olup milli takım seviyesine kadar yükseldiler.<o:p></o:p></i></span></p><p style="text-align: justify;">
</p><p></p><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: 13.5pt;"><i> Nazilli'den böyle olumlu izlenimlerle
ayrılırken; Burada yaşadıklarımı başka birinden duysaydım kesinlikle
inanmazdım. Anadolu'nun ortasında bir Fabrika'nın neleri
değiştirebileceğini görerek ve yaşayarak öğrenmiş oldum.</i></span></div><span><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: 18px;"><br /></span></div>
<b style="font-size: 13.5pt;">Not: Yukarıdaki yazımı, Sümerspor'lu
sporcu ağabeylerimden, Sümerbank'lı büyüklerimden ve ailemden öğrendiklerimin
üzerine, gözlemlerimden edindiğim izlenimleri ekleyerek yazdım. </b></span><p></p><p></p><p>
<span style="font-size: 13.5pt;">İlhan Öden</span><span style="font-size: 13.5pt;"> <br />
Nazilli Sümerbanklılar derneği kurucu başkanı</span></p>ilhan ÖDENhttp://www.blogger.com/profile/15715304481535982907noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3044013509782970715.post-55977391139889161542020-07-22T07:36:00.003-07:002020-07-22T07:37:52.250-07:00ALMANLARIN SÜMERBANK MERAKI<div style="text-align: justify;">
<i>Bu ay blok sayfamı Sümerbank'ın çalışma prensiplerini anlatan güzel bir örneğe ayırdım. </i><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<i><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjU_8IEM0sPfX1qj_cPUomSEf92zo_WrHVlNBdq4jtrEPBPsFwBq-zEKPrvqGdx48ygYwFiEPaIx6dYXzF5axMMe5Pb0GqTaW5YQ0dA-Ox59-MWlEWHf8Kyl-ihmAiAHpCyGhLixgwj6P8/s1600/b770d4dc9946bbbe352b4c729de489a9.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="455" data-original-width="838" height="345" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjU_8IEM0sPfX1qj_cPUomSEf92zo_WrHVlNBdq4jtrEPBPsFwBq-zEKPrvqGdx48ygYwFiEPaIx6dYXzF5axMMe5Pb0GqTaW5YQ0dA-Ox59-MWlEWHf8Kyl-ihmAiAHpCyGhLixgwj6P8/s640/b770d4dc9946bbbe352b4c729de489a9.jpg" width="640" /></a></i></div>
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPMgU5eVaxSlDVBoWOcXjP1TXG_PrQVci7K4N8221m6464R9S5U-GO_g5w6EDZxyLLdIVilOyeG4QC0OtBuabjD0VxxvEOKMDf_3iKWTakcca0_4BYm_QxgEcn0Zau3OXQACImtfFXMS0/s1600/9e5786e1-7aa4-41fc-aff3-63a51f04cca8.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="977" data-original-width="835" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPMgU5eVaxSlDVBoWOcXjP1TXG_PrQVci7K4N8221m6464R9S5U-GO_g5w6EDZxyLLdIVilOyeG4QC0OtBuabjD0VxxvEOKMDf_3iKWTakcca0_4BYm_QxgEcn0Zau3OXQACImtfFXMS0/s640/9e5786e1-7aa4-41fc-aff3-63a51f04cca8.jpg" width="546" /></a></div>
<br />ilhan ÖDENhttp://www.blogger.com/profile/15715304481535982907noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3044013509782970715.post-83798842506881483722020-05-31T13:27:00.001-07:002020-05-31T18:12:43.816-07:00ÇÖPÇÜLER...<div class="" data-block="true" data-editor="3nuhr" data-offset-key="7b13g-0-0" style="background-color: white;">
<div class="separator" style="clear: both; color: #050505; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 11.25px; text-align: center; white-space: pre-wrap;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQuSjHOoIy8P5YAJLq4UB2C2DZcFdh4E703A1SVkBosolm4WnGKv2erykAwXVaJSeTZnzAigW_k7qRTO8DGzQJF6WHbv2rj7qqURCvawllaKTIWTDkcR1K_Ky1qmLtWDvy53cgRYdrGmo/s1600/bir-agac-golgesi-978972-36-O.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="704" data-original-width="643" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQuSjHOoIy8P5YAJLq4UB2C2DZcFdh4E703A1SVkBosolm4WnGKv2erykAwXVaJSeTZnzAigW_k7qRTO8DGzQJF6WHbv2rj7qqURCvawllaKTIWTDkcR1K_Ky1qmLtWDvy53cgRYdrGmo/s1600/bir-agac-golgesi-978972-36-O.jpg" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Küçükken,büyüyünce ne olacaksın? Diye sorduklarında "Çöpçü" olacağım derdim. İkide bir sorarlar. Ben çöpçü olacağım dedikçe , hoşlarına gider kahkahalarla gülerlerdi. Onlar öylesine söylediğimi zannediyorlardı ama ben gerçekten kafaya koymuştum çöpçü olmayı... </i><br />
<i><br /></i></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Bu kararı verdiğimde 5 yaşlarındaydım.
Lojmanlarda oturuyorduk. Arka sıra apartmanların kanala bakan tarafında sıra halinde dikilmiş büyük dut ağaçları vardı. Sokakları süpüren çöpçüler mola verdiklerinde o dut ağaçlarının gölgesine uzanır,sigara içer,sohbet ederlerdi.</i><br />
<i><br /></i>
<i>Y</i><i>a çok sık mola veriyorlardı ya da molaları çok uzun sürüyordu ki.</i><i> Bende böyle bir izlenim bırakmışlar... </i><br />
<i>O zaman kesin karar vermiştim. </i><i>Çöpçü olacaktım. Biraz çalışıp sonra akşama kadar dut ağaçlarının altında yatacaktım.<br /><br />Maalesef şartlar hayalimdeki mesleği yapmamı engelledi. </i><i>Çöpçü olamadım,dut ağaçlarının altında doya doya yatamadım... </i><br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>İşte böyle... <br />Keşke lojmanlar yıkılmasa, ağaçları kesilmeseydi.Belki arada bir yine dutların altına oturup, gözlerimizi kapatıp, o mutlu,kaygısız çocukluk günlerimize kadar uzana bilirdik. </i><i>Sevgiyle kalın. <b>İlhan Öden.</b></i></div>
</div>
ilhan ÖDENhttp://www.blogger.com/profile/15715304481535982907noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3044013509782970715.post-47465090704698047952020-05-06T14:30:00.000-07:002020-05-06T14:30:46.958-07:00BENİM BABAM FABRİKATÖR.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfwsMfI8YyiNBaseUsOf7lGScCk1Enlruu2rbKwtq0zRZqCesuR1lFKv-MsI9wuoWjgB4YlPFkayv2W8pkfU3sU_0EVj8P8RhH29no78qgkVHxWAie1wPuS7X76R34ATtwFKm07VelwCU/s1600/kari+2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="425" data-original-width="480" height="283" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfwsMfI8YyiNBaseUsOf7lGScCk1Enlruu2rbKwtq0zRZqCesuR1lFKv-MsI9wuoWjgB4YlPFkayv2W8pkfU3sU_0EVj8P8RhH29no78qgkVHxWAie1wPuS7X76R34ATtwFKm07VelwCU/s320/kari+2.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<i>Ailemin hemen hepsi Nazilli Sümerbank'ta çalışmış.Bende lojmanlarda doğdum,çocukluğum,gençliğim,hayatımın en güzel günleri oralarda geçti. Fabrikanın tüm imkanlarından faydalandım.Sonra çalışma hayatı derken ömrümün neredeyse tamamı fabrikada ya da çevresinde geçti. Öylesine benimsemiş ve sahiplenmişim ki söz fabrikadan açılınca "Bizim fabrika" demeye başlamışım. Evde konu açıldığında da aynı şekilde bizim fabrika demeye devam ediyordum. Gerçi hala daha aynı şekilde devam ediyorum ya...</i></div>
<i><div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Sabahleyin giyinip kuşanıp işe gidiyoruz,işten çıkarken duşumuzu alıp, pırıl pırıl tertemiz eve geliyoruz. 24 saat sınırsız sıcak su var bazen günde 2 defa bile yıkandığımız olurdu. Durum böyle olunca o zamanlar ilkokul birinci sınıfa giden oğlum fabrikayı gerçekten bizim zannetmeye başlamış.</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Bir gün öğretmeni sınıftaki tüm öğrencilere sırayla babalarının ne iş yaptığını soruyormuş. Sıra bizim oğlana gelince ne bilsin çocuk "benim babam fabrikatör" demiş. Öğretmeni de Emine Baştürk,bizim gibi Sümerbank lojmanlarında büyümüş ablalarımızdan. Haliyle bizi ve ailemizin hemen hepsini tanıyor. Ne olduğumuzu da gayet iyi biliyor...</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i><br /></i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Biraz gülmüşler. Sonra olay bizim kulağımıza da geldi. Bizde güldük.Aklımıza geldikçe yine gülüyoruz. Eminim Sümerbank çalışanlarının çoğu da benim gibidir. Sevgiyle kalın. <b> İlhan Öden</b></i></div>
</i>ilhan ÖDENhttp://www.blogger.com/profile/15715304481535982907noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3044013509782970715.post-77050329540592140552020-04-26T10:48:00.001-07:002020-04-26T10:48:04.486-07:00BİZDE G*TE,G*T DERLER...<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhD-Osp6GajE3YTNQy1hONzTDuHS_XCBxlmGQLsUGudiC-GLNaRR-vgGVyressW9S5xhTO_j1e3JmURLfYIsYYpUip7NFPpdVaZ_h-sMKNWcV2yA5rxard7n_sAVc2kjoRizwcJMYmvrQM/s1600/G%25C3%2596T.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="633" data-original-width="769" height="524" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhD-Osp6GajE3YTNQy1hONzTDuHS_XCBxlmGQLsUGudiC-GLNaRR-vgGVyressW9S5xhTO_j1e3JmURLfYIsYYpUip7NFPpdVaZ_h-sMKNWcV2yA5rxard7n_sAVc2kjoRizwcJMYmvrQM/s640/G%25C3%2596T.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif;"><div style="text-align: justify;">
<i style="font-size: 14px;"><span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px;">Sümer ortaokulu henüz yeni binasına taşınmamıştı.Sümer ilkokulu binasını ilkokul öğrencileriyle dönüşümlü olarak kullanıyorduk.Sabah ilkokul öğrencileri,öğleden sonra biz aynı sınıflarda ders yapıyorduk.</span></i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i style="font-size: 14px;"><span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px;"><br />Orta 2. sınıftaydık. Okulun son günleri karne vaktinin yaklaştığı zamanlardı. Fen bilgisi öğretmenimiz Ayfer Yüzbaşıoğlu </span></i><i style="font-size: 14px;"><span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px;">durumu kritik olan arkadaşlarımızı kurtarma</span></i><i style="font-size: 14px;"><span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px;"> sözlüsüne kaldırıyordu. Birkaç öğrenciyi sözlü yaptıktan sonra İsmail Eksen arkadaşımızı tahtaya kaldırdı ve "Tavukların sindirim sisteminin şemasını" çizmesini istedi.</span></i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i style="font-size: 14px;"><span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px;"><br />İsmail sorunun bildiği yerden çıkmasının sevinciyle ve kendinden emin bir şekilde tavuğun sindirim sistemini güzelce </span></i><i style="font-size: 14px;"><span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px;">tahtaya çizdi. H</span></i><i><span style="color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif;"><span style="font-size: 14px;">er organı farklı renk tebeşirle boyadı.En yukarıdan başlayıp sırayla oklar çizip her organın ismini yazarak, şeklin alt tarafına doğru iniyordu. İlk anlarda h</span></span></i><i><span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px;"><span style="font-size: 14px;">er şey yolunda gidiyordu ama ne olduysa birdenbire durdu,öylece kalakaldı. Bir Ayfer hanıma,bir sınıfa,bir tavana bakıyor ama bir türlü son organın ismi aklına gelmiyordu. Ayfer hoca not vermek için şeklin bitmesini bekliyor İsmail'i hadi oğlum diye sıkıştırıyordu...<br /><br /> İsmail bir süre bekledi, baktı sınıftan kopya veren yok,anüs'ün de aklına geleceği yok, son organın adını herkesin bildiği gibi " </span></span><span style="color: #333333; font-family: "martel" , serif; font-size: 16px;"><b>G*T </b></span><span style="color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px;">" şeklinde yazdı ve yerine oturdu. Suratı kıpkırmızıydı...</span></i></div>
<div style="font-size: 14px; text-align: justify;">
<i><span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px;"><br />Sınıfta önce bir kaç kıkırtı duyuldu,arkasından adeta bir kahkaha tufanı koptu. Ayfer hoca dahil tüm sınıf gülmekten yerlere yatıyordu. Neyse ki Ayfer hoca olaya her zamanki hoşgörüsüyle yaklaşıp İsmail'e tam not verdi. </span></i></div>
<div style="font-size: 14px; text-align: justify;">
<i><span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px;"><br /></span></i></div>
<div style="font-size: 14px; text-align: justify;">
<i><span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px;">İsmail sınıfı geçti... </span></i></div>
<div style="font-size: 14px; text-align: justify;">
<i><span style="background-color: white; color: #1d2129; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; font-size: 14px;">Bu da bize güzel bir okul hatırası olarak kaldı. <b>İlhan Öden</b></span></i></div>
</span>ilhan ÖDENhttp://www.blogger.com/profile/15715304481535982907noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3044013509782970715.post-5958866969476069852020-04-23T10:59:00.001-07:002020-04-24T03:56:56.161-07:00MAKARAM "KARA" BAĞLAR...<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdL1Ze8oIeP6z-LWollqiJXErbRo1-J3olDZjml_HoGKAF8BUdgPF8KJ3NXdYZ-1ZpXiVifxjQB15hHapiJP6nfByxMhROkCd1ZUceGtNTj7YyDPgTd-5zQs82qunKOKmCrQ-f7AfQ6MA/s1600/makaram+kara+ba%25C4%259Flar.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1104" data-original-width="760" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdL1Ze8oIeP6z-LWollqiJXErbRo1-J3olDZjml_HoGKAF8BUdgPF8KJ3NXdYZ-1ZpXiVifxjQB15hHapiJP6nfByxMhROkCd1ZUceGtNTj7YyDPgTd-5zQs82qunKOKmCrQ-f7AfQ6MA/s320/makaram+kara+ba%25C4%259Flar.png" width="220" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;">EREĞLİ SÜMERBANK İMALATI MAKARALAR</span></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<i>Makaralar beni çocukluk günlerime götürdü...<br />Biz "Şeytan uçurtması ya da kıvırtma" derdik. Şimdiki çocuklar bilmez. Defterimizin ortasından iki yaprak koparır,hemencecik yapı verirdik. Basit bir şeydi ama çok güzel uçardı. Güzel uçması için de kaldırabileceği ince hafif iplikler isterdi. Bizde annemizin dikiş kutusundaki bu makaraların birinden biraz iplik alır uçurtmamıza bağlardık. İşimiz bitse de artık o iplikler geri gelmez, telef olur giderdi. Annelerimizden bu yüzden çok azar işitirdik ama yine de yapacağımızdan geri kalmazdık.</i><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijjHXRA_2SLy-EiBIFmqcCzSoKK963diSd3VBeyWT5vpF2cy3KZYSMtY1xQlU8uO9SQanyMwYNphiDcBLal3l24N3quCyDYtdLN3iKcu0gwzk3pI8g6SZYAD8rqz3XdY-fdT1rkvK0jT4/s1600/ucurtma.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="628" data-original-width="838" height="239" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijjHXRA_2SLy-EiBIFmqcCzSoKK963diSd3VBeyWT5vpF2cy3KZYSMtY1xQlU8uO9SQanyMwYNphiDcBLal3l24N3quCyDYtdLN3iKcu0gwzk3pI8g6SZYAD8rqz3XdY-fdT1rkvK0jT4/s320/ucurtma.png" width="320" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: red;"><b>Şeytan Uçurtması</b></span></i></div>
<i>Hele durun bakalım! Makaralarla işimiz daha bitmedi...</i><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj43NgYNhZVbTy_UtwbnofnQeAujToETPVJNRRmXXCS5LMl5dhrpJuHfEKZVhsuWY1wq5xWGkr-JfUQ2dDnd2Dk6RNQPXEEx4OQnCsgVhGgZVVErd5M6vjTgNhTObD8F2mZTslyFPcsS8c/s1600/oyuncak-arabaya-tel-takmis-mutlu-nesil_415243.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="773" data-original-width="838" height="295" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj43NgYNhZVbTy_UtwbnofnQeAujToETPVJNRRmXXCS5LMl5dhrpJuHfEKZVhsuWY1wq5xWGkr-JfUQ2dDnd2Dk6RNQPXEEx4OQnCsgVhGgZVVErd5M6vjTgNhTObD8F2mZTslyFPcsS8c/s320/oyuncak-arabaya-tel-takmis-mutlu-nesil_415243.jpg" width="320" /></a></div>
<i>Gözlerimiz hep annelerimizin dikiş kutularındaki makaraların üzerindeydi. Kargıdan araba yapmak için boşalmalarını dört gözle beklerdik. O zamanlar oyuncaklarımızı hep kendimiz yapardık. Neler yaptığımızı da başka bir yazımda anlatırım. Biz kargıdan arabamıza geri dönelim.<br /><br />Bu makaraların birde daha küçükleri vardı. Bulursak onlardan iki tane,bulamazsak, bunları tam ortadan keser arabamıza tekerlek yapardık.
Ortasına ince bir mil,kalınca bir kargıdan şase,telden bükme yuvarlak direksiyon,yandan da bir vites kolu taktık mı işlem tamamdı.</i><br />
<i><br />Az kalsın unutuyordum.Havalı olsun diye </i><i>bir de bayrak takardık.</i><i> O zamanlar bisikletlere takılan üçgen bayraklar vardı.
O bayraklardan bulmaya çalışırdık,bulamazsak milli bayramlarda sınıflarımızı süslediğimiz kağıt bayraklardan mutlaka bulur, anten gibi uzattığımız telin ucuna takardık.</i><br />
<i><br />O zaman annemiz Fabrika fırına, yardım sandığına ,gazeteciye,manav Cemal amcaya gönderse bile, gitmek hiç zor gelmezdi. Kargıdan arabamıza atlar Sümerbank lojmanlarının düzgün beton yollarında,mahsusçuktan değiştirdiğimiz her vitese,her ara gazına, ağzımızla uygun motor sesi gibi sesler çıkararak, bayrağımızı dalgalandıra dalgalandıra giderdik...</i><br />
<i><br />İşte böyle... Makara beni,belki sizi de alıp, 50 sene öncesine kadar götürdü...</i><br />
<i><br />"Makaram sarı bağlar,kız söyler gelin ağlar" </i><i>diye bir türkü vardı,bilirsiniz. O türküdeki gelin hala ağlıyor mu bilmem ama biz </i><i>Sümerbank çocuklarının göz yaşları dinmiyor, kolay kolay dineceğe de benzemiyor... Muhabbetle kalın. <b>İlhan Öden</b></i></div>
ilhan ÖDENhttp://www.blogger.com/profile/15715304481535982907noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3044013509782970715.post-72281671517686702502020-04-19T12:37:00.005-07:002020-04-19T12:41:35.477-07:00 BİLİN İSTEDİM...<div style="text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5aUPw8Ys_EEpv4S4omSxMdielAeXxO7-MDj9z_2yGhhDeVapdqMbKNrCSEOXAfOZ1PjAg7kxplVLpKYxwYXeFwywhims06m6wRblk9GaYntyaLH9JR1csrJc54WqSUF_9SB6rhXxs-Nk/s1600/Hiristodoulos+Onguras+1919+do%25C4%259Fumlu+1941+Sisam.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="998" data-original-width="732" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5aUPw8Ys_EEpv4S4omSxMdielAeXxO7-MDj9z_2yGhhDeVapdqMbKNrCSEOXAfOZ1PjAg7kxplVLpKYxwYXeFwywhims06m6wRblk9GaYntyaLH9JR1csrJc54WqSUF_9SB6rhXxs-Nk/s320/Hiristodoulos+Onguras+1919+do%25C4%259Fumlu+1941+Sisam.jpg" width="234" /></a>
</div>
<div class="clearfix fbPhotoSnowliftAuthorInfo _xlu" style="background-color: white; color: #1c1e21; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 13px; margin-top: 0px; padding: 16px; position: relative; zoom: 1;">
<div class="clearfix _8u _42ef" style="font-family: inherit; overflow: hidden; zoom: 1;">
<div class="_6a" style="display: inline-block; font-family: inherit;">
<div class="_6a _6b" style="display: inline-block; font-family: inherit; vertical-align: middle;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit; font-size: 14px;"><i>BİLİN İSTEDİM</i></span></div>
</div>
</div>
</div>
</div>
<div class="_xlr" style="background-color: white; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 13px; padding: 0px 16px;">
<div style="color: #1c1e21;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<i style="font-family: inherit; font-size: 14px;">Bu arkadaşın adı Hristodoulos Onguras 1941 yılında Yunanistanın Samos (Sisam) adasından Nazilli Basma fabrikasında çalışmaya gelmiş.</i></div>
<span aria-live="polite" class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"tn":"K"}" id="fbPhotoSnowliftCaption" style="display: inline; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 18px; outline: none; width: auto;" tabindex="0"></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span aria-live="polite" class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"tn":"K"}" id="fbPhotoSnowliftCaption" style="display: inline; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 18px; outline: none; width: auto;" tabindex="0"><i style="font-family: inherit;">Bunun gibi kadın-erkek-çocuk çok sayıda farklı ülkelerden gelen başka yabancı işçiler de var. Şimdi bırakın elin yabancısının Nazilli'ye gelip çalışmasını, Nazilli'nin gençleri bile çalışmak için başka şehirlere gidiyor.</i></span></div>
<span aria-live="polite" class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"tn":"K"}" id="fbPhotoSnowliftCaption" style="display: inline; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 18px; outline: none; width: auto;" tabindex="0">
</span>
<div style="color: #1c1e21;">
<span aria-live="polite" class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"tn":"K"}" style="display: inline; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 18px; outline: none; width: auto;" tabindex="0"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; color: #1c1e21; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; color: #1c1e21; text-align: center;">
<span aria-live="polite" class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"tn":"K"}" id="fbPhotoSnowliftCaption" style="display: inline; font-family: inherit; font-size: 14px; line-height: 18px; outline: none; width: auto;" tabindex="0"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIKPxDOZolmAFzR7P9CnxLvBxpA-ozBvVKBc6Lb4ndam8oZNNwLD2yeopnPQbW_91X5CA5awRtFlzZs0vJRZ9dJy79Qz3fylfrPI9Z6KMLkPSCcutuJsG4C-XYoWt4K1khBMrLynZs1SM/s1600/onguru%25C5%259F.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="422" data-original-width="1050" height="257" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIKPxDOZolmAFzR7P9CnxLvBxpA-ozBvVKBc6Lb4ndam8oZNNwLD2yeopnPQbW_91X5CA5awRtFlzZs0vJRZ9dJy79Qz3fylfrPI9Z6KMLkPSCcutuJsG4C-XYoWt4K1khBMrLynZs1SM/s640/onguru%25C5%259F.jpg" width="640" /></a></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<i style="font-family: inherit; font-size: 14px; text-align: justify;"><span style="color: red;"><b>Hristodoulos Onguras 'ın fabrika sicil kaydı.</b></span></i></div>
<div style="color: #1c1e21;">
</div>
</div>
ilhan ÖDENhttp://www.blogger.com/profile/15715304481535982907noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3044013509782970715.post-33952079833187350202020-04-03T07:20:00.001-07:002020-04-03T07:24:41.668-07:00MASKE'den SÜMERBANK'a<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvtIdglJehaNBQ3FMR6_1O8EjiJYjo7Q7nNyCFsBbPGhuFIpIf0vW3vPqUyTS_TnZvHzg-e1AL8NqWNhvzqltMyF2UYtTMG9WFC3yVfh4FWFWHXmMOcwNmnsWvTIYCXPQbth7mduTLX54/s1600/Police..png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1160" data-original-width="1160" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvtIdglJehaNBQ3FMR6_1O8EjiJYjo7Q7nNyCFsBbPGhuFIpIf0vW3vPqUyTS_TnZvHzg-e1AL8NqWNhvzqltMyF2UYtTMG9WFC3yVfh4FWFWHXmMOcwNmnsWvTIYCXPQbth7mduTLX54/s320/Police..png" width="320" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<i>Fotoğraftaki ürün Sümerbank üretimi Polis kıyafetidir. 1990 ve öncesinde devlet kurumlarının,ordunun,belediyelerin,memurların bu gibi tüm ihtiyaçları devlet adına Sümerbank tarafından üretiliyordu."Devlet ihtiyaçlarını kendi belirlediği fiyattan ve kaliteden kendi fabrikalarından alıyordu" ihale yok,aracı yok,hile yok,tüm yurtta herkese aynı fiyattan satılıyordu.</i></div>
<i></i><br />
<div style="text-align: justify;">
<i><br /></i></div>
<i>
</i>
<div style="text-align: justify;">
<i><i>Fabrikalar kapatılıp üretim durduruldu. Bu gibi ürünlerin ihaleleri özel şirketlere verildi. Şimdi bu işlerden kimler,ne kazanıyor,devlet karlı mı? Zararlı mı çıktı? O konulara hiç girmek istemiyorum.</i></i></div>
<i>
<div style="text-align: justify;">
<i><br /></i></div>
<div style="text-align: justify;">
Lafı şuraya getireceğim;</div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Bugün Sümerbank fabrikaları açık olsaydı bulmakta sıkıntı çektiğimiz,en kaliteli ve en ucuz tıbbi maskeleri ve diğer ihtiyaç maddelerini üretir.Hem ülkemizin hem de dünyanın ihtiyacını karşılardı. Biz de "Talep arttı,fiyatı 10 katına çıkarıyorlar" diye fırsatçılardan şikayet etmezdik.</i> <b>İlhan Öden</b></div>
</i>ilhan ÖDENhttp://www.blogger.com/profile/15715304481535982907noreply@blogger.com3