Ailemin hemen hepsi Nazilli Sümerbank'ta çalışmış.Bende lojmanlarda doğdum,çocukluğum,gençliğim,hayatımın en güzel günleri oralarda geçti. Fabrikanın tüm imkanlarından faydalandım.Sonra çalışma hayatı derken ömrümün neredeyse tamamı fabrikada ya da çevresinde geçti. Öylesine benimsemiş ve sahiplenmişim ki söz fabrikadan açılınca "Bizim fabrika" demeye başlamışım. Evde konu açıldığında da aynı şekilde bizim fabrika demeye devam ediyordum. Gerçi hala daha aynı şekilde devam ediyorum ya...
Sabahleyin giyinip kuşanıp işe gidiyoruz,işten çıkarken duşumuzu alıp, pırıl pırıl tertemiz eve geliyoruz. 24 saat sınırsız sıcak su var bazen günde 2 defa bile yıkandığımız olurdu. Durum böyle olunca o zamanlar ilkokul birinci sınıfa giden oğlum fabrikayı gerçekten bizim zannetmeye başlamış.
Bir gün öğretmeni sınıftaki tüm öğrencilere sırayla babalarının ne iş yaptığını soruyormuş. Sıra bizim oğlana gelince ne bilsin çocuk "benim babam fabrikatör" demiş. Öğretmeni de Emine Baştürk,bizim gibi Sümerbank lojmanlarında büyümüş ablalarımızdan. Haliyle bizi ve ailemizin hemen hepsini tanıyor. Ne olduğumuzu da gayet iyi biliyor...
Biraz gülmüşler. Sonra olay bizim kulağımıza da geldi. Bizde güldük.Aklımıza geldikçe yine gülüyoruz. Eminim Sümerbank çalışanlarının çoğu da benim gibidir. Sevgiyle kalın. İlhan Öden
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder